Monthly Archives: oktober 2011

mandatarissen

Snoepreisje ter voorbereiding van grote snoepreis

Traditioneel krijgen raadsleden aan het eind van een bestuursperiode telkens een uitstapje met etentje aangeboden. Op ons kosten. Pff… Moet kunnen. (We hebben ze nu eenmaal verkozen en we vonden dat ze de moeite waard waren, in ons opinie. Niet op terugkomen.)

Stad (dat zijn wij) wil de mandatarissen die wij hebben verkozen hiermee bedanken voor het vele werk en het vele goeds dat zij voor ons, Kortrijkzanen, al die tijd hebben verricht. Het nuttige van dat snoepreisje is dat de deelnemers in de late namiddag wat boven hun theewater geraken en hierdoor geneigd zijn om onderling uit te pakken met allerlei intieme confidenties. (Hoe de ene schepen de andere niet kan luchten. Hoe ze een keer hoorden van vechtpartij. Hoe onbekwaam iemand is.) Daar hebben ze dan later spijt van, zeker als ze herkozen worden.

Vorige keren ging het bijvoorbeeld naar Rijsel of Maastricht. Ditmaal gaat men het wel ver zoeken. Rond Pasen volgend jaar willen onze raadsleden Windsor&Maidenhead met een bezoek vereren. Die Royal Borough, ja. In het UK. Gelegen op zowat 40 km ten westen van Londen. Dat is één van onze zustersteden, minstens één keer per jaar en sinds vele jaren bezocht door schepen/burgemeester Lieven Lybeer en eega, ons aller burgermoeder Connie. (Voor 218 euro aan reiskosten alleen al.) Afstand? 364 km heen en 364 km terug via de tunnel Calais-Folkestone. Heen en terug is men minstens 10 uur onderweg. Zal men blijven uitslapen? Het wordt in elk geval een dure uitstap, ook al omdat er dit keer nog wat “stakeholders” mee mogen.

Prospectie

De stakeholders zijn waarschijnlijk dezelfde die nu (11 oktober) de tocht van de raadsleden gaan voorbereiden. Te weten: secretaris Geert Hillaert, kabinetschef Véronique Lambert, Dominique Viaene (verantwoordelijke voor onze jumelages) en Ruben Mayeur, coördinator van erfgoed. De chauffeur is Gino Legein.
Ginder in Windsor zullen onze verkenners een diner aanbieden aan de Mayor (nu Asghar Majeed, lid van de Conservative Partye, een kleurling) en een vijftal councillors en civil servants. Er tafelt ook iemand mee van de “War Gravers Commission” aldaar, want onze man van erfgoed wil iets regelen rondom de herdenking van World War I.

Een dienstnota onderschat me dunkt schromelijk de kosten van deze verkenningsreis.
Slechts 300 euro voor dat diner?
Slecht 100 euro voor de reis?

P.S.
Hierbij een memo voor onze ambtenaar van jumelages. Uw prospectie.
De afkorting van ‘councillor’ is niet Clln. maar wel Cllr. Clr en Cr mag ook.
Niet vragen aan de mayor hoe het gaat met zijn vrouw en doe haar zeker niet de groeten! Zij is dood. De rol van ‘mayoress’ wordt nu door zijn zuster (Naheed) gespeeld.

economie, milieu

50 miljoen kippen per jaar slachten met gunstig advies

De kippenslachterij Flanders uit Moeskroen heeft heden ten dage een capaciteit om per uur 13.000 kippen om te brengen en gereed te maken voor consumptie. Doelstelling van het slachthuis is om geleidelijk te komen tot het doden van 200.000 stuks per dag met twee ploegen professionele beulen van 8 uur. Met 250 werkdagen komen we aan 50 miljoen geslachte kippen per jaar.

Om dat doel te bereiken heeft Flanders S.A. een nieuwe milieuvergunning (klasse 1) nodig. Er komt géén tweede slachtlijn, maar er zijn voornamelijk wijzigingen aan installaties van de waterbehandeling nodig. Een tweede bekken voor de biologische behandeling van afvalwater. Verder moet er nog een tank van 30.000 liter CO² geregulariseerd. En een opvangtank van grondwater. (Walenland gaat blijkbaar tolerant om met bouwovertredingen.) Er komt ook een nieuwe rij afzuigventilatoren.

De site van de slachterij (7 ha, waarvan 3 in gebruik) is gevestigd op het industrieterrein van Moeskroen en ligt op nauwelijks 800 meter van de grens met het Vlaamse Gewest. Concreet: vlakbij bijv. de Tombroekmolenstraat in Rollegem. Vandaar dat ook Stad Kortrijk om advies is gevraagd over de milieuvergunningsaanvraag. Dat advies is gunstig uitgevallen en geldt voor twintig jaar. Stad Kortrijk vraagt wel dat Flanders S.A. de nodige maatregelen treft om geluidshinder, stofhinder, geurhinder en hinder van transport te beperken.

Misschien interesseert het de Rollegemnaars te weten hoe het productieproces in de slachterij uit hun buurt verloopt?
Welaan dan, hierna even de fasen van de slachting, in grote lijnen. Zeg achteraf niet : “Wir haben es nicht gewusst.”

Bij aankomst worden de kippen gewogen en al onmiddellijk met de poten omhoog aan de slachtlijn opgehangen. Aldus opgeknoopt aan de lijn leidt men de beesten zonder enig menselijke tussenkomst naar een geëlektrificeerde waterbak waarin ze tegelijk min of meer verdrinken en een stroomstoot krijgen. Totaal verdoofd naderen ze binnen de kortste tijd een draaiende zaag die ze een insnijding in de nek (zonder de luchtpijp te raken!) bezorgt Het bloed stroomt nu in beken.
De totaal dode beesten worden hierna ‘gebroeid’ in een lekker warmwaterbad (50-52 graden C). Het plukken van de pluimen gebeurt mechanisch door rollen met rubberen vingers. Daarna is het tijd om de hals te oversnijden, de poten af te knippen en de ingewanden te verwijderen. De karkassen krijgen een grondige wasbeurt en worden gedurende twee uren afgekoeld. Brr… Dit alles geschiedt nog altijd automatisch.

Nu kan de sortering beginnen. Camera’s zoeken de karkassen die geen fouten vertonen. Deze categorie A wordt verpakt als een hele kip of versneden volgens de bestelling van de cliënt. Bij categorie B recupereert men de vleugels, borsten, ruggen en billen apart. Al die snijoperaties zijn automatische gestuurd door computersystemen.
De aldus bekomen producten worden verpakt en op versnelde wijze nogmaals gekoeld in een tunnel bij min 9 tot min 12 graden. De opslag gebeurt in koelcellen bij 2 graden.

Ingewanden worden ook op de markt gebracht voor menselijke consumptie of voor de fabricage van voeding voor honden en katten. Maar wat gebeurt er met het afval (bloed, pluimen, poten, bepaalde ingewanden)?
Heeft onze Kortrijkse milieudienst van schepen Bral een plaatsbezoek gebracht aan het bedrijf, alvorens een gunstig advies uit te brengen?

Kippen van de firma Flanders krijgen in de winkel de naam Volwaard-kippen. Let er maar eens op.

stadhuis

En hebde gij meubelen… (2)

Het raamcontract voor de aankoop van meubilair over een tijdspanne van vier jaar omvat vier percelen.

Perceel 1: bureaustoelen
Raming van Stad: 55.200 euro (zonder BTW).
Bestelbedrag van de laagst biedende firma Benjo Projectinrichting uit Baal: 47.820 euro (zonder BTW).
(Zoals gezegd in vorig stuk kennen we de vermoedelijk te bestellen hoeveelheden niet en dus ook geen eenheidsprijs.)

Perceel 2: vergaderstoelen (kuipstoelen en stapelbare projectstoelen)
Raming: 39.280 euro.
Bestelbedrag bij de firma Tds.sa uit Antwerpen: 37.146 euro.

Perceel 3: kantoormeubilair (tafels, roldeurkasten)
Raming: 81.550 euro.
Bestelbedrag bij Tds.sa: 82.584 euro.

Perceel 4: divers klein meubilair (kapstokken, borden, enz.)
Raming: 22.000 euro.
Bestelbedrag bij Tsd.sa (opnieuw): 20.012 euro.

Het geraamde bedrag van Stad was dus (exclusief BTW): 198.030 euro.
Het werkelijke bestelbedrag: 187.563 euro.

Nu nog een belangrijke kanttekening.
De gemeenteraad van april heeft zonder enig gemor de aankoop van meubilair via een raamcontract goedgekeurd. Voor een periode van vier jaar ! Dat is tot en met 2014. De bestelbedragen zijn goedgekeurd in een schepencollege van 7 september. Volgend jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Met dit raamcontract bindt men dus een volgend schepencollege met een wellicht andere samenstelling aan de aangegane raamovereenkomst. Eén jaar voor de verkiezingen.
Het wordt tijd dat de minister van Binnenlands Bestuur weer een circulaire stuurt naar de gemeenten om te zeggen dat dit niet kan.

En nog even dit.
De raming is gebaseerd op vermoedelijke hoeveelheden naar analogie van vorige jaren. Voor zo’n 60.000 euro per jaar. Is dat niet ronduit potsierlijk? Men gaat dus uit van ongewijzigd beleid en doet alsof er – zoals in het verleden – weerom nieuwe diensten zullen worden opgericht met nieuwe behoeften aan meubilair. (In vorige jaren bijvoorbeeld de Werkwinkel, de Opvoedingswinkel, het Ondernemerscentrum.)
En vanwege deze raamovereenkomst met twee firma’s – hoofdzakelijk één uit Antwerpen – zijn Kortrijkse bedrijven voor vier jaar uitgeschakeld van deelname aan een offerte. Of mag deze bedenking niet?

stadhuis

En hebde gij meubelen…(1)

Waar ze al dat (kantoor)meubilair in de diverse stadsdiensten blijven stouwen; het blijf een raadsel.
In december vorig jaar bijvoorbeeld heeft Stad nog voor meer dan 38.000 euro stoelen, vergadertafels, kasten, bibliotheekrekken en klein meubilair gekocht. En dat ging dan over een tweede fase van dat jaar. In oktober 2010 kocht men meubels voor 43.000 euro.

Nu gooit men de aankoopprocedure over een geheel andere boeg.
Geen twee fasen meer. Voor het leveren en plaatsen van meubilair werkt Stad nu met een raamcontract. Aan een aantal firma’s is gevraagd hoeveel dat zou moeten kosten als we beloven om bij u – en bij u alleen – gedurende vier jaar allerhande bureaumateriaal te kopen.
De dienst Facility van schepen Jean de Bethune heeft een schatting gemaakt van de vermoedelijke hoeveelheden aan te kopen materiaal voor vier jaar (ja! periode 2011-2014) en de daarbij horende prijzen. Acht firma’s werden aangezocht om een offerte (een tegenbod) te doen.

We zeggen het al onmiddellijk.
Stad raamde de totale prijs van vier soorten aan te kopen meubilair op 239.616 euro (inclusief BTW). Dat is dus gemiddeld voor ongeveer 60.000 euro meubels per jaar. Het aangeboden bestelbedrag van de twee laagst biedende firma’s bedraagt 226.951 euro voor vier jaar. Dit jaar nog hoopt Stad voor 20.000 euro bureaustoelen te kopen plus voor 60.000 euro ander meubilair (stoelen, tafels, kasten, kapstokken, vuilnisbakken, magneetborden, enz.)

Wie zijn de winnende firma’s? Nuttig om te weten.
Lezer, ga gewapend met uw kennis bij die winnende leveranciers uw kantoormeubelen kopen en beding dan dezelfde prijs als die waarvan Stad geniet. Maar…spijtig genoeg kennen we wel de totale prijs van de percelen maar niet de vermoedelijke hoeveelheden (bestek niet gezien). De enige eenheidsprijs die we nog konden opsporen was die van een mobiele klaptafel. Daarvan denkt Stad er over vier jaar gespreid 100 te kopen aan 319 euro per stuk. Bij Tds.sa in Antwerpen.

(Zie nog een volgende bijdrage.)