Tiens.
Kortrijkwatcher heeft de kaap van 1500 stukken overschreden. Dat is dus een gemiddelde van 22 bijdragen per maand, vakantieperiodes inbegrepen. Het zouden er veel meer kunnen zijn, maar KW heeft er soms geen zin in, – dan is het baaldag. Dan willen we weer eens niet echt weten wat er ter stede zoal reilt en zeilt. Of we doen aan zelfcensuur.

De weblog was op 5 januari 2005 de eerste en enige stadsblog in Vlaanderen. (Daar zijn studies aan gewijd, als een prototype van burgerjournalistiek.)
Het eerste stuk droeg een ‘verzuchting’ als titel: dat we blijven wachten op een nieuwe Gerrit Luts.
En dat blijft nog altijd waar.
Voor onze jongere lezertjes: de betreurde Gerrit was tot eind 1999 de gewaardeerde journalist van de regionale editie van “Het Nieuwsblad”. Tot die tijd moesten kranten zich niet bezighouden met trivialiteiten. Gerrit Luts (overleden in 2007) schreef bijvoorbeeld bladzijden vol over de stadsbegroting. Nam ook interviews af. Schreef opiniestukken, want daar had hij het nodige gezag voor. En hij was stilistisch begaafd.