Op de gemeenteraad van 12 juli neemt Hilde Demedts afscheid. Om gezondheidsredenen stopt ze vroegtijdig met haar politieke activiteiten. Zij zou volgens een politiek akkoord (waar Hilde niet gelukkig mee was, en om een soort “oprotpremie” vroeg) pas aan het eind van dit jaar haar schepenambt neerleggen.
Hilde neemt evenwel nog geen ontslag. Immers, “op uitdrukkelijk verzoek van waarnemend burgemeester Lybeer” blijft zij formeel nog schepen van personeel. Dit alles “in het licht van de heersende onduidelijkheid over de positie van titelvoerend burgemeester Stefaan De Clerck”. Het is namelijk nog altijd de vraag of Stefaan nog minister kan blijven in de volgende regering.
Komt Stefaan als burgemeester terug in de gemeenteraad, dan is de CD&V alvast gespaard van de interne strijd (die al bezig was) om de opvolging van Hilde Demedts als schepen. (Christine Depuydt hoopt intussen dat Stefaan haar ambt als schepen van cultuur niet zal durven afpakken.)
Hilde Demedts behaalde bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen van 2006 (8ste plaats) toch nog altijd 2.406 naamstemmen. Bij die van 2000 kreeg zij 2.081 voorkeurstemmen, en nog een keer tevoren 3.167. Cliëntele vooral opgebouwd toen ze nog “trouws mocht doen”.
Als gemeenteraadwatcher herinneren wij ons vooral haar optreden als schepen van Financiën. Het was een harde tante. Als typisch vertegenwoordiger van “de middenstand” binnen de partij slaagde zij er wonderwel in om bepaalde ACV-aspiraties (van “De Gilde”) inzake OCMW en sociale economie af te blokken. Gesprekken met de vakbonden van het stadspersoneel – in de praktijk eigenlijk enkel ACV’ers – liepen ook niet van een leien dakje. Met de huidige schepen van Financiën Alain Cnudde en burgemeester Lieven Lybeer kreeg de sociale sector intussen weer helemaal vrij spel. Ja, Hilde was een harde tante. Een karaktertrek van haar vader, die uiterlijk steeds minzame schrijver André Demedts. Zij kon met nogal grof geschut reageren als een of ander raadslid haar op een zwakke plek kon betrappen. En als een of ander raadslid in haar ogen dan een fout maakte, kon ze ook weer meedogenloos, droog en sarcastisch uit de hoek komen. Aan één zinnetje had ze dan genoeg. Ook al was die “fout” schijnbaar, geen raadslid had het in de gaten. Ook de betrokkene niet. Hilde was een beetje deugnietmeisje.
Voor een overzicht van de lofbetuigingen die haar op maandagavond 12 juli zullen ten deel vallen, verwijzen gemakshalve we naar de reguliere pers.
Een verontschuldiging
Hierbij maakt kortrijkwatcher zijn excuus. Ooit hebben wij Hilde beticht van een ongeoorloofd absenteïsme in vergaderingen van het schepencollege en de raadszittingen. Wisten we veel dat zij ziek was ! Wij hebben het op discrete wijze van een ambtenaar moeten horen.
AP
Wie zal Hilde als gemeenteraadslid opvolgen? We doen een voorspelling. Ann-Pascale Mommerency.
Wie is dat? Door vriend en vijand wordt zij AP genoemd. Bij de vorige raadsverkiezingen stond zij op de vierde plaats en behaalde 756 naamstemmen. Binnen de lijst van kandidaten van de middenstand (nu middengroepen) is dat niet erg veel.
Maar AP is achter de schermen geen onbekend iemand in politieke kringen. Zij was ooit één jaar (2001-2002) parlementair medewerker van de CD&V-fractie, en zelfs kabinetslid van de ministers van Justitie Stefaan De Clerck en Tony van Parys (1996-1998). In 1998-2001 kreeg ze een vage functie als “personal assistent” bij de Europese Commissie en in 2002-2009 was AP ook iets bij jongerenpartijen van de Europese Volkspartij.
Meer lokaal is zij eens voorzitster geweest van de Jong CD&V en secretaris van Unizo. En momenteel is zij “adviseur” bij de Xpo, in het bijzonder de vzw XIM.
AP is geboren in 1972. Bracht haar jeugd door in Oostrozebeke en verhuisde zowat 15 jaar geleden naar haar geliefde Kortrijk. Studeerde iets van marketing en communicatie. U kunt haar wel eens aantreffen op een terrasje, met een glaasje rosé. AP houdt van het mooie leven en tennis. Is spontaan, heeft een hekel aan schijnheiligheid, onrechtvaardigheid en luiheid.
In de gemeenteraad zal zij zich profileren op thema’s als woonbeleid, kinderopvang, toegankelijkheid van gebouwen, problemen van jonge starters, grensoverschrijdende projecten. Zij zal er ook naar streven om de communicatie van het stadsbestuur te bevorderen.