Een warrig verslag over de laatste gemeenteraad

Eigenlijk mogen we dat niet meer doen. Zo’n jonge debutant naar de Kortrijkse gemeenteraad sturen.
Onze stagiair-beroepsjournalist (SBJ) kwam gisteravond laat (11u38′) helemaal ontdaan onze redactielokalen binnengestrompeld.
Er kwam zelfs een huilbui bij te pas toen hij vertelde dat hij niet mocht plaatsnemen op de eerste rij. Die was helemaal vrij gehouden voor de geschreven pers. Op niet minder dan acht (!) stoelen lag een bordje met daarop in grote rode letters: “VOORBEHOUDEN PERS”. En aangezien (SBJ) nog niet is geaccrediteerd was er geen enkele van de drie aanwezige concullega’s zo vriendelijk om hem toch maar aan hun zijde uit te nodigen. Wat kunnen media-jongens onder mekaar toch hard en zonder mededogen zijn!

(SBJ) bracht wel breaking news mee. Claudio Dell’Anno heeft de waarborg van 100.000 euro niet betaald, niettegenstaande Stad hierbij met een rechtszaak heeft gedreigd. Burgemeester Lybeer meldde toen triomfantelijk dat Claudio was overstag gegaan.

(SBJ) dacht traditiegetrouw van na die lange zitting in een naburig café nog een praatje te slaan met de raadsleden maar iedereen stoof onmiddellijk naar alle kanten uiteen. (Zonder het te beseffen heeft onze stagiair hierbij een niet onbelangrijke vaststelling gedaan. Er heerst geen amicale sfeer meer binnen de Raad, en zelfs niet meer binnen de fracties. Het VB uitgezonderd.)

De gemeenteraad had nog veel langer kunnen duren.
Over een hele serie agendapunten nam er gewoon niemand het woord. Over het jaarverslag 2009 van de machtige intercommunale Leiedal: geen woord. Er lagen nog vele jaarverslagen van gemeentelijke vzw’s op tafel: Cultuurcentrum, Stedelijke Musea, Feest in Kortrijk, AGB Buda, Sportplus, Ontmoetingscentra, de Warande, Toerisme, Erfgoed. Niemand stak zijn vinger omhoog. En (SBJ) was verder helemaal ontdaan over het feit dat er zelfs geen woord werd gewisseld over de jaarrekening en de budgetwijziging van het OCMW. We hebben het hier namelijk over een budget van 49 miljoen en een wijziging ten bedrage van 10 miljoen. Zelfs OCMW-voorzitter Francesca Verhenne had er geen moeite mee.
Over de jaarrekening van Stad (130 miljoen in gewone en 62 miljoen in buitengewone dienst) bracht enkel raadslid Marc Lemaitre (SP.a) een opinie uit. De fractieleiders van de regerende coalitie (Pieter Soens voor de CD&V) hadden niets te vertellen. Normaliter spreekt VLD’er Koen Byttebier dan een dankwoordje uit.
We hebben een geograaf in de Raad. Carl Decaluwé, specialist in wonen, niet gehoord over de herziening van het ruimtelijk structuurplan of over het RUP van AZ Groeninge.

(SBJ) kon niet zwijgen over het gedrag van raadslid-minister Q.
Collega Moniek Gheysens mocht niet naast hem plaatsnemen, want daar lagen zijn papieren. Zij ging dan maar zetelen op de plaats van Elisabeth Van Damme. (Zullen de naamstemmen dan weer niet kloppen? Eén afwezige heeft meegestemd?) Quickie kwam een uur te laat en begon onmiddellijk te twitteren. Plaatste klokslag 20 uur zelfs een foto van Stefaan De Clerck en het schepencollege op Tinternet. Haalde om 20u40′ zijn laptop boven. Tot 21u25′. Begon daarna weer te tokkelen op zijn klein machientje. En toen hij samen met minister De Clerck vroegtijdig (11u10′) verdween, liet hij een hele stapel documenten (16 cm hoog) van de Raad gewoon liggen. Zomaar. Samen met nog wat papierafval. Gescheurde enveloppes. Een ware papierslag die (SBJ) bij het aanschouwen ervan compleet overstuur bracht.

Cordon

Onze (SBJ) zegt dat hij nooit zou kunnen functioneren in de politiek.
En hij vertelt, nu heel boos. Over een voorstel van VB-fractieleider dat het niet heeft gehaald. Het zit zo. Voor de Algemene Vergaderingen van intercommunales zendt de gemeenteraad altijd een vertegenwoordiger uit, met een mandaat. (Wat voor een weet er niemand.) Dat is altijd iemand van de meerderheid. In feite mag men er twee tot vier sturen. Dus bijvoorbeeld ook iemand van de oppositie. Dus stelt Maarten Seynaeve voor om dat nu maar een keer te doen. Hij krijgt geen gehoor. 22 stemmen tegen, ook vanwege de VLD. De progressieve fractie (7 stemmen) onthoudt zich. Dit wordt een ‘cordon sanitaire’ genoemd. Welnu, hoe jong (SBJ) ook is, toch herinnert hij zich goed dat zowel de VLD als de SP.a vroeger jaren altijd tevergeefs hebben gepleit en gesmeekt om toch maar minstens een raadslid-vertegenwoordiger uit de oppositie naar die Algemene Vergaderingen te sturen. Ja. Maar toen zaten die partijen nog in de oppositie.
Ja (SBJ). Een journalist én politiek, dat gaat niet samen.
Probeer nu maar eens in de volgende edities van deze elektronische krant wat objectieve verslaggeving te brengen van die Raad van 10 mei. Samen met die van december – bespreking van het stads- en OMW-budget – is die van mei de belangrijkste van het jaar.

Toen (SBJ) naar huis trok, kon er toch nog een lachje vanaf.
De Raad heeft een motie van 11.11.11 (niet van een raadslid) algemeen goedgekeurd. Ook zonder enige opmerking. Onder de titel “De tijd dringt” verklaren de Kortrijkse raadsleden zich solidair met iedereen die zich inzet voor het behalen van de acht Millenniumdoelstellingen van 2000. Die zijn gericht op het uitbannen van de armoede tegen 2015. We kijken ernaar uit, naar de zitting van mei 2015.

P.S.
De zitpenning bedraagt nu zoiets van 185 euro. Ook voor de raadscommissies die soms nauwelijks 15 minuten duren.

Hoeveel kost dat doortrekkersterrein nu eigenlijk (3) ?

Dat we het nog niet weten, en waarschijnlijk nooit zullen weten !
Nadat we hier in een vorig stuk openlijk twijfelden over een bepaald officieel cijfer van het stadsbestuur heeft de dienst Facility ons gelijk gegeven en daarom aan KW een nieuw overzicht van de inkomsten en uitgaven bezorgd.

De aanleg van het doortrekkersterrein voor nomadische stammen in Heule kost nu in het totaal (de vijf loten samen) 976.533 euro. De infrastructuurwerken alleen al: 460.756 euro. Ten overstaan van het oorspronkelijke bedrag dat ooit in de stadsbegroting stond ingeschreven (825.000 euro) gaat het om een stijging van 18,3 procent. (Vandaag stemt de gemeenteraad over een begrotingswijziging van + 113.210 euro.) Ten overstaan van de raming bij het uitschrijven van de gunningen zien we een stijging van 15,4 procent. En ten overstaan van de ingediende offertes: 13,7 procent.
Die eindafrekening moet dus wel degelijk opnieuw voor de gemeenteraad komen.

Is hiermee nu alles gezegd?
Maar neen. Het bedrag 976.533 euro slaat enkel op de aanleg van het terrein, het dienstgebouw, de omgevingswerken, de hoogspanningscabine en de terreinafsluiting. Maar vorig jaar in de herfst is het het zigeunerpark even gesloten om enkele aanpassingswerken uit te voeren. De kostprijs daarvan kennen we niet en zit hoogstwaarschijnlijk nog niet verrekend in de officiële cijfers.
Om dat terrein aan te leggen had men natuurlijk vaste weidegrond nodig. De familie Sabbe kreeg voor die vervuilde grond een mooi prijsje: 318.000 euro.
976.533 + 318.000 geeft 1.294.533 euro. We zitten boven het miljoen. Voor onze oudere lezers, het gaat om euro.

Maar dat is nog niet alles.
Voorafgaand aan de aanleg van het terrein is er nogal wat studiewerk (met de nodige reisjes, buurtvergaderingen) verricht, door Stad en door Leiedal. Er waren natuurlijk architecten nodig en een veiligheidscoördinator. Het bedrag van die erelonen voor de architecten (er was sprake van 7 procent) kennen we helaas niet. Is het te gewaagd om bij die 976.533 nog 68.357 euro bij te tellen? Dan komen we aan een globaal totaal (inclusief de grond) van 1.362.890 euro.

Dat is even schrikken.
Hier ter redactie herinnert iedereen zich nog goed dat gewezen schepen Frans Destoop (de initiatiefnemer) ooit voorspelde dat het terrein zoiets van 6.250 euro per standplaats (daar er zijn 20 van) zou gaan kosten. Zonder de erelonen mee te tellen komen wij aan 64.726 euro. (Dat is de helft van de prijs een kleine woning.)

Niet schrikken nu.
Zo’n woonwagenterrein krijgt subsidies van de Vlaamse regering, met andere woorden van de belastingbetalers in Kortrijk en heel Vlaanderen. 90 procent. De verwachte subsidies bedragen nu 940.420 euro. (Daarvan is reeds 813.876 euro goedgekeurd.)
Oorspronkelijk dacht men dat het stadsaandeel 82.500 euro zou bedragen. Nu is dat herleid tot 36.132 euro. Dat komt omdat schepen Jean de Bethune (voorzitter van de provincieraad) 50.000 euro subsidie kon uit de wacht slepen bij de Bestendige Deputatie.
Hoeveel Vlaamse subsidie Stad kreeg voor de verwerving van de grond weten weten we niet. Waarschijnlijk ook 90 procent.

Ten overvloede nog dit.
In die subsidies is ook een deel verrekend voor de gedane werkingskosten. Werkingskosten. Gaat dat over honoraria?
Het bedrag dat in aanmerking komt voor een toelage wordt namelijk vermenigvuldig met factor 1,07.
Bijvoorbeeld. Het dienstgebouw kostte 427.432 euro. (Ongeveer de prijs van een grote woning in Kortrijk. Dus dat klopt.) Dat bedrag vermenigvuldigen met 1,07 en daarop 90 procent berekenen. Subsidie: 411.617 euro. Stadsaandeel: 15.815 euro.

Tot daar voor vandaag.

Hoeveel kost dat doortrekkersterrein nu eigenlijk? (2)

In het financieel en sociaal katern van deze elektronische krant zijn al meerdere gissingen gemaakt naar de werkelijke kostprijs van ons zgn. zigeunerpark op Heule-Watermolen. Laatst nog in de editie van 23 april. Onze cijfers krijgen intussen steeds meer exactheid. Want er is een wonder geschied in de communicatie tussen kortrijkwatcher en het stadsbestuur. Meer speciaal met de dienst Facility van schepen Jean de Bethune, en met de stadssecretaris als intermediair. We kregen de officieel genotuleerde inkomsten en uitgaven van de 5 loten toegestuurd, netjes op een rij. Schoon.

In ons vorig stuk zaten we er niet ver naast. Met dit verschil: voor het lot “infrastuctuurwerken” vermeldt het stadsbestuur een uitgave van 395.827 euro, terwijl wij het toch over wat méér hadden: 406.756 euro. En we blijven erbij.
Hierna een overzicht van de kosten. Bedragen zonder cijfers na de komma, en altijd inclusief BTW. In een volgend stuk komt er dan nog wat kommentaar.

Merk op dat Stad niet alle uitgaven voor eigen rekening moet nemen. De Vlaamse regering komt voor 90 procent tussen. Tot op heden zijn er voor 877.894 euro subsidies aangevraagd. Daarvan is er reeds 813.876 euro goedgekeurd. Voorts is de provincie met 50.000 euro op de proppen gekomen, als een soort wederdienst omdat andere gemeenten van West-Vlaanderen nog altijd hun verplichtingen om een doortrekkersterrein aan te leggen niet nakomen.

Eerst even dit.
Oorspronkelijk bedroeg de budgettering voor het gehele project 740.827 euro. Later is dat verhoogd naar 825.000 euro, met als voorziene inkomsten (subsidies) 724.500 euro. Het stadsaandeel raamde men toen op 82.500 euro.
Wat is het nu – na uitvoering – geworden? 911.624 euro aan uitgaven. Waarvan 877.894 euro inkomsten. Het stadsaandeel (wat wij Kortrijzanen betalen) is nu zelfs gedaald tot 33.730 euro !

Lot 1: infrastructuur
Geraamd: 313.279 euro. (Stadsaandeel: 11.591)
Gegund voor 347.551 euro. (Stadsaandeel: 12.859)
Uitgevoerd voor 395.827 euro. Volgens onze gegevens voor 406.756 euro. (Stadsaandeel: 14.645)

Lot 2: dienstgebouw
Geraamd: 391.196. (Stad: 14.474)
Gegund: 416.831. (Stad: 15.422)
Uitgevoerd: 427.432. (Stad: 15.815)

Lot 3: omgevingswerken
Geraamd: 36.352. (Stad: 1.345)
Gegund: 24.072. (Stad: 890)
Uitgevoerd: 24.072. (Stad: 890)

Lot 4: hoogspanningscabine en aansluiting
Geraamd: 36.300 en 8.649. (Stad: 4.256 en 8.649)
Gegund: 27.878 en 8.649. (Stad: 3.944 en 8.649)
Uitgevoerd: 24.853 en 8.649. (Stad: 919 en 320)

Lot 5: terreinafsluiting
Geraamd: 60.061. (Stad: 3.970)
Gegund: 33.653. (Stad: 2.993)
Uitgevoerd: 30.788 (Stad: 1.139)

Nu een samentelling van de vijf loten.
De raming bedroeg 845.636 euro. Kortrijkzanen zouden daarvan 44.286 euro uit eigen zak betalen.
Bij de gunning bleek het te gaan om 858.636 euro, met als stadsaandeel 44.760 euro.
Uiteindelijk kwam de eindafrekening op 911.624 euro, met als stadsaandeel slechts 33.730 euro.

P.S.
De papieren pers mag die cijfers gerust overnemen.

Er komt ook nog wat kommentaar. Zeker weten: met de verwerving van de grond erbij gerekend en nog zo een en ander (erelonen, werkingskosten, veiligheidscoördinator) kost het doortrekkersterrein 1,5 miljoen euro. Zeker weten doen we nooit.

“Restaurant Dell’Anno vandaag uitzonderlijk gesloten”

Een updeetje onderaan.

Het bordje met deze tekst hangt vandaag aan de (indertijd illegaal verbrede) deur van de Oude Dekenij, het beschermd pand van Stad waar het restaurant van Claudio en Gaëlle is gevestigd. Diverse bronnen melden deze middag dat de bvba Clausix failliet is gegaan. Volgens de pers weten de zaakvoerders Claudio en Gaëlle nergens van. Morgen meer nieuws.

Even iets over die bvba met het ondernemingsnummer 0810 295 636. De akte is verleden op 6 maart 2009 bij notaris Eric Deroose uit Knokke-Heist. Het maatschappelijk kapitaal bedraagt 18.600 euro, verdeeld over 100 gelijke aandelen. Claudio en Gaëlle hebben elk 3.100 euro volgestort. Volgens de pers heeft ene Xavier P. (zijn familienaam werd vroeger nooit vermeld) een paar weken geleden het aandeel van Claudio Francesco junior overgenomen.

Met die bvba heeft de gemeenteraad van 7 december 2009 een erfpachtovereenkomst goedgekeurd.
De oppositiepartijen hebben zich hierbij gelukkigerwijze onthouden.
Wat nu? Zal men die overeenkomst nu van rechtswege ontbinden? Wat zijn de gevolgen voor Stad?
* In die erfpachtovereenkomst was de canon bepaald op 30.000 euro per jaar en was er een bankwaarborg vereist van 100.000 euro. Wat is hiervan al betaald?
* De erfpacht (voor 27 jaar) kan zonder toelating van Stad niet overgedragen worden. Toestaan van huur kan ook niet zonder toelating.
* De bvba kreeg niet alleen de toestemming om in het pand een restaurant te exploiteren, maar mocht daar ook een feestzaal van maken, een motel, een jeugdherberg, een vakantiecentrum en nog zo een en ander.
* Bij beëindiging van de erfpacht worden alle uitgevoerde werken kosteloos eigendom van Stad. (Claudio liet al eens uitschijnen dat hij voor een half miljoen euro heeft geïnvesteerd.)

Ja, hier ter KW-redactie hebben we altijd voorvoeld dat de affaire slecht zou aflopen. Meer nog. Van VOOR het circus city marketing begon. We lieten dat ook geregeld blijken.
Toen stad Kortrijk bijvoorbeeld nog wel achteraf meewerkte aan Claudio’s “kook-en sfeerboek” en daarvan 500 exemplaren kocht (voor een bedrag van 7.500 euro) en dienend als relatiegeschenk, hebben we er nog voor gewaarschuwd dat dit een vergiftigd geschenk kon worden. Hoe kan Stad daar nu nog mee uitpakken? Claudio is zelfs van het Kortrijkse toneel verdwenen.

Het stadsbestuur is – uit pronkzucht – altijd veel te coulant geweest ten opzichte van de fratsen van Claudio. Zijn bouwovertredingen, zijn laattijdige betalingen. Hij en metgezellen hebben het pand zelfs een keer gekraakt.
Coulant. Heel dat schepencollege is met partners ook eens uitbundig gaan eten in de Oude Dekenij. In ’t zwart. Op een sluitingsdag. Buren lagen er ongerust wakker van. Leek wel een op til zijnde orgie.

Stad heeft daarenboven nogal wat publiek geld gestoken in de zaak. Burgemeesters (Lieven Lybeer én IN EERSTE INSTANTIE Stefaan De Clerck, zonder de gemeenteraad daarbij te betrekken) en schepenen zochten naar “reflected glory” bij de uitzendingen van de VTM-serie “Mijn restaurant”. Enkele raadsleden van de regerende coalitie nog, waarbij vooral minister Q op ongeziene wijze in beeld kwam. Als een acute gek of ADHD’er – we wegen ons woorden -, dansend op de toog van een Kortrijks jeugdcafé. Daar zijn foto’s en bewegende beelden van op Tinternet. En Stefaan deed met die reuzefles valse champagne aan zijn mond ook maar raar.

Eerst heeft Stad toegelaten dat de huur van de Oude Dekenij voor een half jaar werd kwijtgescholden. Daarna heeft men de huur niet verhoogd, terwijl het koppel en VTM heel het gebouw ter beschikking kregen. Dan heeft Stad nog voor 50.000 euro een aantal verbouwingen gefinancierd. Bij de finale van “Mijn restaurant” is onvoorstelbaar veel logistieke steun verleend en kwam men nog tussen in de kosten voor flyers, spandoeken, advertenties, gebruik van de ledwall voor een bedrag van 3.382 euro.

City marketing !

P.S.
Wat nu met die oorverdovende koelkast achteraan, de vermorste tuin, het afval, de containers, de gevel die men zou herschilderen?
De advocaat van Clausix was vroeger althans de witte ridder Marc Verwilghen.
Moet alles weer in de oorspronkelijke toestand hersteld, zoals waarnemend burgemeester Lieven Lybeer morgen in de krant up to date beweert? Dus die toegangsdeur weer versmald? Dat raampje weer open? Lieven kent alweer het dossier niet, net zomin als de journalisten. Tijd dat de verantwoordelijke schepen Jean de Bethune van stadsgebouwen ingrijpt. Hij weet er alles van, van de historie van de Oude Dekenij.

Twee statements: 1 van VLD-voorzitter Alexander en 1 van VLD-minister Q

Zoek de verschillen, of mogelijke tegenstellingen.

In het weekblad “Knack” van 5 mei (pag. 12) legt men de voorzitter van Open VLD de vraag voor of het niet zo is dat minister Vincent Van Quickenborne de architect is van de gewraakte strategie van zijn partij.
Alexander De Croo antwoordt zuchtend. Dat verhaal begint hem de keel uit te hangen.
En dan: “Je kunt veel zeggen over Vincent, maar niet dat hij er niet van genoot om minister te zijn. Van alle Open VLD-ministers was hij er het moeilijkste van te overtuigen dat we uit de regering moesten stappen. Echt waar: de anderen waren meegaander dan hij om hun ministerportefeuille in te leveren. Het is net Vincent die ons tijdens de interne discussies vaak heeft afgeremd.”

En nu nemen we even “De Standaard” van 17 april ter hand, pag. 15.

Minister Van Quickenborne (die tegelijk Kortrijks raadslid is) krijgt de vraag voorgelegd of het zo is dat sommigen uit zijn eigenste partij zijn houding erg opportunistisch vinden.
Antwoord: “Opportunistisch? Ik heb ooit een ministerpost geweigerd, ik ben ook niet gebonden aan deze stoel” (van federaal minister). Ik heb een enorm risico genomen toen ik deel ging uitmaken van het team van De Croo voor de voorzittersverkiezingen. Het was veel comfortabeler geweest om op de achtergrond te blijven in de partij, ik was minister.”

Inderdaad, je kunt veel zeggen over Q.

Over geraamde hoeveelheden, meerprijzen en bijkomende werken

De eindafrekening voor de aanleg van een gescheiden rioleringsstelsel in de wijk Marionetten is binnen.
De oorspronkelijke inschrijvingsprijs bedroeg 1.021.234 euro, zonder BTW. Afgerond: 1 miljoen. Met BTW zou men zich kunnen verwachten aan 1,2 miljoen. Het is afgerond 1,5 miljoen geworden, oftewel 1.558.910 euro. Het was dan ook een proefproject.

Er is wat men noemt “een saldo in meer” volgens de oorspronkelijke inschrijving ter waarde van afgerond 74.000 euro.
Er zijn namelijk wat het stadsbestuur bestempelt als “de gebruikelijke verschillen” tussen de werkelijk uitgevoerde en de geraamde hoeveelheden. Schepen Guy Leleu van Openbare Werken is heel sterk in het gebruikelijk onderschatten van de hoeveelheden.

Bovenop deze overschrijdingen van de inschrijvingsposten zijn er nog de meerprijzen.
Zo had de opmetingsstaat wel een post voorzien voor de afvoer van niet-vervuilde grond, maar niet voor de verwerking van vervuilde grond. In het bestek of technische verslag was daar nochtans naar verwezen, maar hoogstens voor nog geen 1000 m³. Kostprijs: afgerond 41.000 euro. Maar wat bleek daarnaast? Dat bij de voorziene niet-vervuilde grond toch nog eens 3.682 ton niet al te proper was. Meerprijs hiervoor: ca. 50.000 euro. Totaal van de meerprijs grondverzet: 92.321 euro.

Tot slot is er nog een lijst van bijkomende werken. Ten bedrage van ca. 28.000 euro (exl. BTW). Bijvoorbeeld verplaatsen van kabels, vervangen van bomen en bodembedekkers, plaatsen van signalisatieborden en straatnaamborden, bezaaiing met gras.

De 10-procent-regel

Wanneer we nu het totaal maken van enkel maar de meerkost grondverzet en de bijkomende werken, dan krijgen we een bedrag dat groter is dan 10 procent van het inschrijvingsbedrag (in casu 11,8 %). Wanneer zoiets het geval is dat moet de gemeenteraad die eindafrekening goedkeuren. Dat zal hier weer niet gebeuren, want zoals gebruikelijk vindt schepen Leleu dat die overschrijding onlosmakelijk verbonden is met de uitvoering van het ontwerp zoals goedgekeurd door de gemeenteraad. Het zijn gewoon geen bijkomende werken !
Neem nu die stortkosten van teerhoudend asfalt. In de opnemingsstaat was voor de verwerking van het asfalt geen post voorzien, maar wel voor het vervoer!

Ja, als de werken uiteindelijk meer kosten dan gedacht, dan stijgt niet alleen de BTW (nu 267.000 euro), maar ook het ereloon en de kost voor de veiligheidscoördinator.
Voor het ereloon voorzag men 81.000 euro. Het werd 105.600 euro.
De veiligheidscoördinator zag zijn werk beloond met bijna 27.000 euro in plaats van bijna 20.000 euro.
Voorts was men nog wat proefkosten vergeten en kosten voor bodemonderzoek. Slechts voor 16.000 euro.

De werken werden uitgevoerd door de NV Koch-Ockier uit Tiegem. Proficiat. Moge het u en schepen Leleu wel bekomen.

Een koopstromenonderzoek is broodnodig

Maak me niet wijs dat Forumvest als promotor van het megawinkelcentrum geen (voor)studies heeft gemaakt omtrent de impact van de komst van K-in-Kortrijk op andere handelszaken. En daarbij, voor de kandidaten om zich in dat centrum te vestigen geen bespiegelingen heeft gemaakt over passanten en potentiële omzetcijfers. Maar zelfs onze onderzoeksjournalist Dieppe Throot heeft die marktonderzoeken niet kunnen bemachtigen.

We weten ook niet cijfermatig hoeveel handelszaken er nog vóór de komst van K (tijdens de bouwwerken) de brui hebben aan gegeven. Of er faillissementen zijn uit voortgevloeid. (Zou UNIZO dit niet weten?)
Probleem is dat er zich nog ongelukken kunnen voordoen nu het winkelcentrum daadwerkelijk is geopend. We kennen NU al één moedeloos geworden kruidenier uit de Sint-Jansstraat die zijn zaak te koop stelt. Maar intussen lees je in de kranten niets dan bemoedigende berichten. UNIZO-Kortrijk liet zelfs op het Internet een videootje verspreiden waarbij voorzitter Stefaan Matton het had over de kernversterkende functie van het winkelcentrum. En Dominique Desmeytere, de manager van K, vindt dat zijn megazaak geen eiland is in de stad. Een krant meldt dat de kaap van 1 miljoen bezoekers is overschreden. Maar tegelijk dat er in de vlakbij gelegen Voorstraat nog nauwelijks voorbijgangers zijn te bespeuren.

We hebben niets aan indrukken en losse mededelingen.
Ten eerste is er een wetenschappelijke passantentelling nodig, minstens voor heel het centrum, en niet enkel in de straten behorend tot Handelsdistrict. Ferguson deed dat indertijd tweejaarlijks in Kortrijk, maar de laatste resultaten die we kennen dateren van 2004 en een beetje van 2006.
Er is dit jaar (en volgend jaar) een nieuwe telling nodig, te vergelijken met 2008, zo die bestaat.

Maar passanten zijn nog geen kopers. En we weten niet waarom zij precies dààr voorbijkomen en vanwaar ze komen.
Er is een koopstromenonderzoek nodig. Nu onmiddellijk nadat de eerste nieuwsgierigen uit K zijn verdwenen, en daarna jaar na jaar.
Indien niet, kunnen belanghebbenden alllerlei loze berichten blijven verspreiden, in negatieve of positieve zin.

Dat koopstromenonderzoek moet gedaan worden door een gerenommeerd, onafhankelijk bureau (bijvoorbeeld Goudappal Coffeng) en de resultaten moeten openbaar gemaakt worden.

Aandringen op openbaarheid doen we hier niet zonder reden.
In het voorjaar 2006 heeft het West-Vlaams Economisch Studiebureau (WES) een keer een grootschalig bezoekersstromenonderzoek uitgevoerd in onze provincie. Brugge en Roeselare waren toen de grootste commerciële aantrekkingspolen in de provincie. In het tijdschrift “West-Vlaanderen werkt” zijn toen slechts zéér summiere resultaten uit het rapport gepubliceerd. We hebben bij die gelegenheid de specifieke “gemeentelijke fiche” met detailgegevens voor Kortrijk opgevraagd, maar niet gekregen.

Stad Kortrijk, met het SOK en Parko, samen met het Vlaamse Gewest hebben er tientallen miljoenen euro voor over gehad om het winkelcentrum naar hier te lokken en alhier midden in de stad in te planten. Nu kan de overheid toch wel een keer een studie bestellen om de gevolgen van haar daden cijfermatig te berekenen. Ook qua de beloofde tewerkstelling. Ook qua gewijzigde bereikbaarheid en verkeersstromen. Ook over een mogelijk gewijzigd aanbod aan functies, of een gewijzigd verblijfsklimaat, en effecten op de huisvesting en bevolking.

Wat doet een koopstromenonderzoek zoal?
Onder meer het koopgedrag nagaan.
Hoe zit het met de koopbinding (percentage inwoners dat in eigen gemeente aankoopt, en waar), en omgekeerd met de koopvlucht? Wat koopt men eigenlijk? (Dagelijkse, periodieke of uitzonderlijke goederen.)
Hoe staat het met de koopattractie? In welke mate en waarom doen inwoners van andere gemeenten beroep op onze gemeente? Vanwaar komen ze? Tot waar reikt de invloedssfeer?
Wat is het bezoekmotief? (Prijs, kwaliteit, bereikbaarheid, sfeer, veelheid aan winkels, vrolijkheid?)

De uitkomsten van een koopstromenmodel kunnen ook economisch gepresenteerd worden in termen van omzet, verhouding bezoekers/kopers, vloerproductiviteit, werkverschaffing, faillissementen, leegstand.

Ja, pas als er op geregelde tijdstippen zo’n onderzoek wordt verricht, zullen we later op goede gronden kunnen argumenteren of de komst van K voor stad Kortrijk, de bewoners, de handelaars, de horeca, de algehele levenssfeer al of niet een zegen is (geworden).
Al wat nu in kranten, of op straat, of door Unizo en K zelf, of door het stadsbestuur wordt beweerd, steunt op los zand.