De bvba Clausix heeft op 25 september een (regularisatie)vergunning aangevraagd voor het plaatsen van afvalcontainers en een koelcel achter de voormalige Oude Dekenij. Is hier al gemeld.
Misschien weten Claudio en Gaëlle het nu nog niet (het College kent blijkbaar het adres niet van de maatschappelijke zetel van de bvba en verwittigt betrokkenen in dit soort zaken wel eens heel laat) maar hierbij dus eindelijk de eerste officiële mededeling op een stadsblog (niet die van Stad) dat de aanvraag door ons College op 9 december laatstleden ongunstig is beoordeeld.
Die koelcel daar van 4,30 meter hoog stond er dus al geplaatst aan de oostelijke zijde achter het beschermd pand, vlak tegen het Begijnhof. Maakt bijwijlen veel gedruis. Zodanig veel geraas dat de aan veel gewende cliëntèle bij Claudio en de arme buren van het Begijnhof des zomers niet zuillen kunnen buiten eten op het tuinterras. De dienst Miro van de politiezone Vlas moet maar eens een geluidsmeting komen doen.
Die afvalcontainers dan zijn ook al lang geleden ingeplant in de tuinzijde onmiddellijk langs de openbare weg, kant Sint-Maartenskerk. (Zo echt storend zijn ze nu ook niet, maar drie Michelin-sterren krijgen ze nooit.)

Bij het openbaar onderzoek zijn geen bezwaarschriften ingediend.
’t Zal wel zijn. Volkomen in tegenstelling tot wat het College beweert, zijn de aanvragen niet volgens de regels van de kunst openbaar gemaakt. De beruchte gele affiches voor stedenbouwkundige aanvragen waren niet aangebracht langs de openbare weg – zelfs onbereikbaar te kijk voor voorbijgangers – en in het stadhuis was niet eens enige bekendmaking van het openbaar onderzoek te bespeuren. (Zie nog stuk alhier in KW van 1 november.)

Het advies van het Agentschap R-O Vlaanderen (onroerend erfgoed) viel ongunstig uit.
Over de koelcel zegt het Agentschap dat de inplanting een permanente (oei!) aantasting betekent van de waarden van het monument (de Oude Dekenij) en het beschermd stadsgezicht rondom het Begijnhof. En wat de afvalcontainers betreft vindt men dat de voorgestelde ‘verschijningsvorm’ in de tuin aan de rand van de weg niet als aanvaardbaar kan beschouwd. Ze storen in die beschermde omgeving. Overigens merkt Agentschap nog op dat de dienst geen algemeen aanlegplan van de tuinzone heeft ontvangen.

Wat nu, ragazzo Claudio Francesco?
Bij de familie van Gaëlle Six is er toch wel een goede architect te vinden om die koelcel en de tuin aan te pakken?
En voor het regulariseren van die afvalcontainers best eens onze “stadsarcheoloog” Filip Despriet op een etentje uitnodigen.
Komt allemaal wel in orde.

Luister nu toch eens naar kortrijkwatcher.
Lees tussen twee gangen door nog een keer hier de weblog KW van 3 oktober en andere edities.
Claudio ! Je kunt er nog een exclusief intiem hotelletje voor kort verblijf van maken met drie ingangen, en met in iedere kamer een klein frigootje, bar en verzorgde kamerservice. Tegenwoordig is dit soort accomodaties opnieuw een niche in Kortrijk-centrum. Een Motel wordt moeilijk, aangezien het SOK zich samen met de nonnen van het RVT Sint-Vincentius bij de verhuis naar de Houtmarkt al aan het beraden is over het verdwijnen van parkings achter het Begijnhof en zelfs op het Boerenhol. (Het RVT wil nu ter compensatie bij de nieuwe vestiging gepriviligieerde parkings onder de Houtmarkt.)
De mogelijke bestemming als jeugdherberge in de Oude Dekenij mag je ook vergeten, als je daar ooit zou hebben over gepeinsd.

P.S.
Het dossier “Stad en VMMa (VTM)” over de serie “Mijn Restaurant” krijgt de prijs van de meest klungelig behandelde zaak van dit jaar.
De alreeds valse start is door Stefaan De Clerck eind vorig jaar holderbolder genomen. Dienstdoend burgemeester Lieven Lybeer en een paar ambtenaren kregen er achteraf geen vat meer op, en hebben daarenboven Claudio dusdanig op het podium gehesen dat zij zijn fratsen niet meer meester konden. Kortrijk en zijn bewindslieden wilden nu eenmaal mee op de kaart. Zoeken naar Reflected Glory loopt altijd scheef af.