Op een heel merkwaardige manier.
Het zit er dik in dat de verantwoordelijke schepenen in de gemeenteraad van aanstaande maandag 14 september in zwaar weer zullen terechtkomen. Bevoegd voor cultuur maar ook voor bestuurszaken en juridische zaken is schepen Christine Depuydt. Terwijl Hilde Demedts bevoegd is voor personeel.

De nieuwe intendant wordt niet aangezien of aangeworven als ambtenaar. Hij wordt dientengevolge geen personeelslid maar wel aangesteld als een dienstverlener via de wet op de overheidsopdrachten. De “levering” van een dienst. Raar in meerdere opzichten.
Eerstens is het zo dat iedereen weet dat die intendant het vacuüm moet invullen dat is ontstaan door het feit dat de huidige directeur van cultuur ambtshalve zal worden herplaatst. Zonder dat het met zoveel woorden wordt gezegd, vraagt men aan de intendant om schoon schip maken in het cultuurbeleid van Stad. In feite wordt het een nieuwe manager van het beleidsdomein cultuur.
Dat men hierbij de wet op de overheidsopdrachten inzake het verlenen van diensten toepast is merkwaardig en ongezien. Normale diensten zijn die van bijvoorbeeld een architect, een computerfirma, een advocaat, een vervoerbedrijf, enzovoort. Ja, misschien kunnen we die intendant beschouwen als een (tijdelijk) bedrijfsadviseur. Soort crisismanger?

Een overheidsopdracht wordt normaliter gegund via een aanbesteding of een offerte. In uitzonderlijke gevallen via een onderhandelingsprocedure. De wet op de overheidsopdrachten bepaalt dat die procedure kan toegepast worden als de aard van de dienst zodanig is dat de opdracht niet met voldoende nauwkeurigheid kan worden bepaald.
Aangezien de intendant volgens het stadsbestuur dus niet weet wat hem te doen staat, past men nu die uitzonderlijke procedure toe: onderhandeling, gelukkig nog met voorafgaandelijke bekendmaking. (Waar? Hoe? Slechts 300 euro voorzien.)

Weet die intendant dan niet wat zijn opdracht is?
Nou, schepen Depuydt wist het onderhands wel in het Kortrijks Handelsblad van gisteren. (Zie vorig stuk.)
Trouwens, officieel vraagt men aan de kandidaten om een visietekst te ontwikkelen over de ambities van het cultuurbeleid, gepaard gaande aan een plan van aanpak en een methodiek.
Hierbij mogen de betrokken zelf een prijs en randvoorwaarden voorstellen in verband met het realiseren van de opdracht.

Wat moet dat kosten?
Het College voorziet een budget van 100.000 euro. Per jaar! Dat is merkwaardig veel als men ziet dat voor dit jaar de brutoloonkost van de algemene directie en de beleidscoördinatie van cultuur slechts ongeveer 280.000 euro bedraagt. En de werkingskosten ca. 290.000 euro. Niet helemaal te verstaan is dat in het budget ook sprake is van een vacatietoelage van 40,21 euro per uur.

Wat zijn de selectiecriteria?
Een diploma hoger onderwijs van het lange type of een functie op dit niveau. (Hopelijk wordt het geen softe agoog of een culturele antropoloog. We hebben een nonense-figuur nodig.)
Vijf jaar ervaring in een leidinggevende functie.
Ervaring met de sector en met openbare besturen.

Wie maakt er deel uit van de beoordelingscommissie?
– De schepen van cultuur? (Mag dat?)
– Externe deskundigen:Miek De Kepper (van het steunpunt Lokaal Cultuurbeleid) of Hilde Plas (VVSG) en Bruno Verbergt (cultuurdirecteur in Antwerpen) of Eric Temmerman (van de Vooruit?).
– Paul De Marez, directeur Burger en Welzijn in onze stad. (Onze Paul moet nu maar eens zien welk vlees hij in de kuip toelaat, voor een stad als Kortrijk.)

Weet die beoordelingscommisie wel wat men verwacht van de intendant?

OPROEP AAN DE KANDIDATEN !
Lees alles van kortrijkwatcher en de blog van raadslid Marc Lemaitre “Kortrijk links bekeken”.
Uw slaagkansen zullen verdubbelen als u dat aan niemand vertelt. Zeker niet aan de beoordelingscommissie.