Als we dat maar eens wisten !
De aanstelling van een “intendant” als dienstverlener in een beleidsdirectie is waarlijk een unicum, niet enkel voor Kortrijk maar in alle Vlaamse gemeenten.
Aan de ambtenarij hoef je die vraag naar het waarom niet voor te leggen. De deontologische code die ambtenaren in de gemeenteraad van maandag 14 september aanstaande in de maag gesplitst wordt, geeft ze naar buiten uit weinig (geen) spreekrecht.
Zullen we het dan maar vragen aan Christine Depuydt, de nieuwe schepen van cultuur?
In het Kortrijks Handelsblad van vandaag zegt zij daar iets cryptisch over.
Huidig cultuurdirecteur Machteld Claerhout (vast benoemd, KW) is met zwangerschapsverlof en krijgt daarna een andere opdracht. En in deze legislatuur komt er geen nieuwe cultuurdirecteur. Dat is gewoon zo. Dat gaat hier zo. Vandaar dus: “Wij leggen maandag aan de gemeenteraad voor om een intendant alles op een rij te laten zetten”. Alles op een rij. Stond niets op een rij zeker.
In klare taal betekent dit dat er stront aan de knikker is in het gehele Kortrijkse cultuurbeleid. Dat er bijvoorbeeld een totaal gebrek is aan management (inzet) en dat men er beter aan had gedaan om de proeftijd van Machteld Claerhout wat langer aan te houden dan één jaar. Overigens is over – laat ons zeggen – de vacatie van Machteld nog geen enkel Collegebesluit bekend. Terwijl dat ergens al in juni-juli is beslist.
Schepen Depuydt zegt dat in het KH een beetje anders omfloerst. Kan ze goed.
“De bedoeling is om alles beter op elkaar af te stemmen, te kijken welke projecten haalbaar zijn en of wij daar al of niet subsidies kunnen voor krijgen. Het komt er op neer dat wij alle inspanningen en voorzieningen op cultureel vlak beter willen laten renderen.”
Intussen blijft er nog de vraag waarom – in afwachting van bijvoorbeeld de aanwerving van een nieuwe cultuurdirecteur – een intendant nodig is. We hebben hier toch nog een cultuurbeleidscoördinator ? Hapert er daar misschien ook wat mee?
Nog in het KH beweert de schepen nochtans dat wij in de cultuursector op diverse posten waardevolle mensen hebben.
De opdracht van de intendant is tijdelijk en loopt maximum tot en met 30 juni 2013. Volgens schepen Depuydt zou de intendant begin volgend jaar moeten kunnen starten, maar dat staat niet in het voorgelegde gemeenteraadsbesluit.
Brengt de tekst van het gemeenteraadsbesluit misschien uitsluitsel over de vraag waarom cultuur plotseling een intendant nodig heeft?
Tijdelijk en misschien wel deeltijds?
We citeren in de ambtelijke taal.
“Het cultuur- en kunstenbeleid van de stad Kortrijk wordt op heden gekenmerkt door een veelheid aan (deel)visies en beleidsplannen die er dienaangaande intern en extern leven.” (Vertaling van KW: het is een soep van jewelste.)
“Daarenboven formuleerde de stad een overkoepelende beleidsambitie om van Kortrijk een jonge dynamische woonstad te maken. Tijd dus om beide elementen te vertalen in een integrale en geïntegreerde visie die aangeeft welke de verschillende ambitieniveaus zijn die door de respectievelijke facetten van het cultuurbeleid kunnen worden nagestreefd. (…) De intendant zet in essentie de grote lijnen voor het cultuurbeleid uit en implimenteert deze visie.”
Hoe moeten we dit nu weer verstaan?
Dat er tot op heden dienaangaande nog weinig is gebeurd?
De kandidaat-intendant wordt gevraagd om een visietekst voor te leggen en een stappenplan. Alstublieft zeg? Gaan we weer herbeginnen?
Tip: er bestaat voor deze legislatuur al een lijvig (197 bladzijden) beleidsplan en alles staat er in. Er is zelfs een SWOT-analyse gemaakt die wat de zwakke punten betreft alleszins juist is voorspeld.
Voorspelde zwakke punten waren toen al onder meer: 1) nood aan beter afstemming tussen beleids- en beheersdirecties, 2) nood aan rolafbakening en interne communicatie, 3) de vaststelling dat niet altijd de juiste mensen op de juiste plaats staan.
Juist. Klopt.
De intendant weet dus wat hem te doen staat. De verantwoordelijken aan de dijk zetten.
Managen. Leiding geven. Niet veel delegeren. Veel zelf doen. Niet theoretiseren. Niet de zoveelste visie willen ontwikkelen. Op de werkvloer staan. Het heft in handen nemen. Overal (op kantoor én op manifestaties) en altijd aanwezig zijn. Fysiek contact houden met de culturele actoren. Dingen afschaffen. Bijvoorbeeld het Autonoom Gemeentelijk Bedrijf Buda. (Niet te verwarren met Buda KC.)
Na een half jaar moeten we hem allemaal kennen en herkennen.
P.S.
In een volgend stuk beantwoorden we min of meer de vraag hoe men aan een intendant-cultuur wil komen en wat dat moet kosten.