Monthly Archives: augustus 2009

schepencollege

Nog een laatste toelichting bij het m’ as tu vu conclaaf: over de content

In het Memlinc hotel van Knokke bestond de diepgaande oefening over het gevoerde beleid uit vier ’tijdsblokken’. Om de groepsgeest en de dynamiek binnen de ploeg van het College en ambtenaren te versterken ging het op dag 2 nog over:

3. De interne methodieken
In de laatste gemeenteraad van juli heeft voorzitter en burgemeester Lieven Lybeer hierover een opvallend beknopte toelichting gegeven. Methodieken om tot een efficientere samenwerking tussen de directies en diensten te komen zijn: de gebiedsgerichte werking, domus, forum, management.
Na ruim twee jaar functioneren heeft men die methodieken geevalueerd, en de komende maanden zullen die waar nodig worden bijgestuurd.
Raar is dat het woord matrixmodel nergens nog is gevallen. Of is dat nu ‘domus’ geworden. Geen raadslid dat weet wat dit betekent maar het gaat wel over de samenwerking tussen de beheersdirecties. En ‘forum’ betekent: een betere samenwerking inzake de publieke ruimte. Dat weten we dan weer. Wat helemaal moet worden bijgestuurd of voor mijn part afgeschaft is de gerbiedsgerichte werking

4. De budgettaire ruimte
Heel belangrijk dat het College zich daar ook heeft over gebogen. Bij het begin van de legislatuur is beslist dat men voor een totaal van ca. 100 miljoen investeringen zou doorvoeren met het zwaartepunt in de eerste helft van de periode. Voor de komende drie jaar zal men een investeringspeil aanhouden van 15 miljoen euro per jaar, om hiermee een totaal van 120 miljoen te bereiken weze 20 procent meer dan aanvankelijk voorzien.
Tijdens de laatste gemeenteraad heeft Marc Lemaitre die cijfers aangevochten en hij werd hierbij waarlijk weer zeer onbeschoft afgebekt door onze schepen van financies Alain Cnudde, bijgenaamd de Kortrijkse Berlusconi.

schepencollege

Alweer een toelichting over het “m’as tu vu” conclaaf (2): de content

Nu we het midden van de legislatuur naderen, vond waarnemend burgemeester Lieven Lybeer al begin dit jaar het moment aangebroken voor een grondige reflectie over de beleidsdoelstellingen en vooral over de vraag hoe men binnen het financiële kader de diverse leden van het College nog enige genoegdoening kon verschaffen voor hun profileringsdrang. Een tweedaags conclaaf eind juli-begin augustus in een poepchique Knoks hotel leek hiervoor de passende methode.
Het draaiboek bestond uit vier zogenaamde tijdsblokken. Er is circa 16 uur vergaderd, en informeel al evenveel op de Place van hebbejemijgezien.

1. De ambitie en het profiel van de Stad Kortrijk
Onder het burgemeesterschap van Stefaan De Clerck positioneerde Kortrijk zich als stad van innovatie, creatie en design. Met succes, zo constateerde het College. En deze lijn loopt uiteraard verder. Steeds meer wordt Kortrijk als designstad in Vlaanderen erkend.
Dit is natuurlijk om te lachen. Elkeen weet dat zowel de ACW-vleugel als de VLD-coalitiepartner het inzake city-marketing over een andere boeg willen gooien. Een intense woonpolitiek.
Vandaar dat het conclaaf besliste om te opteren voor een bijkomende beleidsdimensie: Kortrijk wil zich als JONGE STAD profileren. “Jong” slaat niet op leeftijd, maar op een geestesgesteldheid, meer specifiek op de zin voor dynamiek, vernieuwing, participatie en mobilisering van alle beschikbare talent. De komende weken (na het verlof) zal men bekijken hoe dit nieuwe facet op het terrein zal geïmplementeerd worden.

2. De grote stadsprojecten
Het conclaaf heeft de stand van zaken ingeschat. De doelstellingen zijn vastgelegd.
Nieuw is dat men voortaan een toetsingskader wenst te hanteren bij investeringen waarbij men de naast de materiële meerwaarde ook de immateriële waarde of component wenst te realiseren.
U weet niet wat dit is? Dat is bijvoorbeeld dan de bijdrage tot het participatieve model.
Het model heeft gewerkt. Door een perslek is geopenbaard dat de grote fuifaccomodatie Kortrijk Weide sine die is uitgesteld. Er wellicht nooit komt. Designmeester Marc Dubois kreeg de opdracht om een combinatie van functies uit te werken voor de site. Voor de studie deed hij een beroep op architect Geert Devolder. (Zo omzeilt men het maken van offertes.) Het eindrapport – dat niemand kent – suggereert een nieuwbouw op de site omdat de loods niet geschikt is als fuifaccomodatie vanwege een te geringe hoogte. In afwachting zal een deel van de loods worden ingevuld voor onderwijsdoeleinden, een ander voor evenementen en voorzieningen voor jongeren. Dat is dan duidelijk. Het College is van plan om zeker nogmaals tien jaar na te gaan hoe de bestaande fuifaccomodatie verder moet evolueren.

Ook via een participatief lek is bekend geraakt dat de nieuwe bibliotheek van JONG Kortrijk iets is voor de volgende bestuursperiode. De geraamde kostprijs loopt te hoog op zodat het grootschalig project slechts kan gerealiseerd door cofinanciering van andere bestuursniveaus die daarvoor ook geen geld hebben. Alsof met dat niet vroeger wist! De gesprekken met de NMBS slepen al jaren aan.

Wordt vervolgd.

mobiliteit

NIEUWE REGELS VOOR TOEGANKELIJKHEID VAN PUBLIEKE GEBOUWEN NU OOK VOOR MENSEN IN HET GIPS

Het is een beetje tussen plooien van de triviale papieren perse gevallen, maar de Vlaamse regering heeft een nieuwe Stedenbouwkundige Verordening Toegankelijkheid voor publieke gebouwen goedgekeurd.
Die regelgeving is niet enkel goed voor mensen met een beperking (nieuwe term voor gehandicapten), maar ook voor ouderen, kinderwagens, grotere mensen en zelfs voor iemand wiens arm in het gips zit.
De nieuwe verordening geldt vanaf 1 maart 2010. Niet enkel voor nieuwbouw maar ook voor verbouwingen, of uitbreidingen van gebouwen die publiek toegankelijk zijn. Denken we bijvoorbeeld aan onze Raadskelder, winkels, banken, cafés.

Het wordt weer ingewikkeld.
De verordening geldt enkel wanneer een stedenbouwkundige vergunning vereist is. Dus. Wanneer we spreken over pashokjes of kleedruimtes, gaat dit alleen over gemetste hokjes zoals die in een sporthal of een zwembad, en niet over pashokjes in een kledingzaak die uit een gordijn of een valse wand bestaan.
Uiteraard wordt er ook gevraagd dat het toegangspad naar het gebouw voldoet aan de verordening. Het zou weinig zin hebben om een toegankelijk gebouw te hebben als je er niet kunt geraken.

Wat met kleine bakkerijen, slagers, cafés?
Er wordt een onderscheid gemaakt naargelang de oppervlakte van de toegankelijke ruimte. Is die kleiner dan 150 m² dan hoeven enkel de toegangsdeuren toegankelijk gemaakt. Trapjes zijn verboden.
Voor gebouwen die bestaan uit meerdere verdiepingen, groter dan 150 m², maar kleiner dan 400 m², is het enkel verplicht om het gelijkvloers toegankelijk te maken. Opgepast: als dat gelijkvloers dezelfde functies biedt als de volgende verdiepingen. Een lift mag dus in dit geval maar moet niet. Restaurants en cafés die op het gelijkvloers zitruimte hebben en sanitair voorzien, hoeven enkel die verdieping toegankelijk te maken, ongeacht of ze al dan niet groter zijn dan 400 m².
Wat met hotels?
Als ze meer dan 10 kamers tellen moet minstens één kamer toegankelijk zijn.
Wat met appartementsblokken?
Vanaf meer dan twee niveaus en minstens zes wooneenheden moeten de gemeenschappelijke delen (hal, lift, garage) en de toegangsdeur tot elke woongelegenheid aan de nieuwe verordening voldoen.
In het najaar zal de Vlaamse regering proberen om de verordening aan het publiek uit te leggen, middels een handboek en website.
P.S.
Voor het veiliger en toegankelijker maken van stadsgebouwen is er in Kortrijk voor dit jaar een budget van 50.000 euro. Maar dit gaat vooral naar brandveiligheid. Voor personen met een auditieve handicap zal men iets doen in de stadsschouwburg.