Maar eerst even dit.
A code is nothing, coding is everything.
Het gemeentedecreet verplicht gemeentebesturen tot het opstellen van een deontologische code voor ambtenaren en raadsleden, inclusief die van het College. Moest ten laatste gebeuren tegen eind 2006.
Voor het Kortrijks stadspersoneel (ook de brandweer?) is er nu pas een ontwerp opgemaakt.
Voor de raadsleden stond er in zitting van 11 februari 2008 een deontologische code op de agenda. Dusdanig belachelijk dat die is weggestemd. Beslist werd toen (in 2008) om een werkgroep met juridische assistentie op te richten ten einde een nieuwe code op te stellen. Niets meer van gehoord.
Niettemin – het is te gek voor woorden – besliste het College daags nadien om de code zoals goedgekeurd in de gemeenteraad (sic) ook van toepassing te brengen voor burgemeester en schepenen…
Ja, coding is everything.
Er is al van bij het begin van deze legislatuur een werkgroep ter zake opgericht!
En nu ligt er dus een ontwerp voor met een gedragscode voor het stadspersoneel.
Hierin krijgt het personeelslid een principieel spreekrecht en in een aantal gevallen ook een spreekplicht. Maar het spreekrecht zal steeds op een gereserveerde manier uitgeoefend worden. Wel, dat heeft elektronisch journalist kortrijkwatcher al meermaals ondervonden. Dit jaar alleen al tweemaal geen ambtelijk antwoord gekregen op twee puur informatieve vragen.
In de code staat nog dat er een spreekverbod geldt voor het bekendmaken van gegevens die betrekking hebben op de voorbereiding van beslissingen. Dat mag niet. Er is een omzendbrief van 1 december 2006 (VR/2006/2) van toenmalig minister-president Yves Leterme over openbaarheid van bestuur.
Die zegt: “Een document opgesteld in het kader van een besluitvormingsproces verkrijgt zijn definitieve status als het ondertekend is door de bevoegde persoon. Dat betekent dus NIET dat er een eindbeslissing moet zijn in het besluitvormingsproces. Ook tussentijdse rapporten, adviezen en dergelijke zijn openbaar.”
Art. 3 § 6 van het ontwerp vermeldt nog dat contacten met de pers en media verlopen via de communicatieambtenaar indien het initiatief uitgaat van het stadsbestuur. Niet verstaan. Betekent dit dat schepenen en burgemeester niet meer persoonlijk mogen bellen naar de pers om in de gazetten te komen?
En dit wordt ingewikkeld. “Als een personeelslid wordt gecontacteerd door de pers loopt de communicatie via de voor de communicatie aangestelde ambtenaar binnen de directie in overleg met de functioneel bevoegde schepen”.
Peter Lanssens van “Het Laatste Nieuws”, knoop dat maar eens goed in je oren.
Over de spreekplicht is de code bijzonder karig.
In die voor het stadspersoneel van Ronse staat er dit te lezen: “Wanneer de omstandigheden het rechtvaardigen is klokkenluiden een optie.”