Wat zegt het CD&V-verkiezingsprogramma over stedelijk beleid?

Het volledige programma (Vlaams, Brussels, Europees) STERK IN MOEILIJKE TIJDEN omvat 119 bladzijden. Daarvan zijn er een vijftal concreet gewijd aan de steden. De term “stedenbeleid” komt 5 maal voor. De term “lokale besturen” 23 maal.
Om te beletten dat onze kandidaten dit nu allemaal gaan lezen volgt hierna een opsomming van de meest markante punten.
(Later volgen nog excerpten van de andere partijprogramma’s.)

Eerst even dit.
Kunnen we hier en daar de pen vermoeden van onze burgemeester Stefaan De Clerck? Zo nu en dan vallen in het programma woorden als ‘creatief beleid’, ‘rasterstad’ en ‘innovatie’. ‘Grensoverschrijdende samenwerking’.

Waar men het meest kan van opschrikken is dat de CD&V een grootscheeps debat wil voeren over de kerntaken van steden en provincies. De resultaten daarvan moeten al zichtbaar zijn eind 2010 ! In Kortrijk vermijdt men al jaren angstvallig een dergelijk debat. Hoewel beloofd. Het zou de coalitie CD&V-VLD danig op de proef stellen.

Dit klinkt wel groen. In elke stad komt er binnen 500 meter een groen rustpunt.
En dit getuigt van christelijk fatsoen. Men wil de stadsetiquette vergroten. Een gemeenschappelijk kader van gedragsregels opstellen.

Een oude eis waar men in het verleden niet aan is toegekomen slaat op de “maximale” gelijkstelling van statutaire en contractuele personeelsleden. Zeker inzake pensioen.

Gemeenten willen meer geld (terwijl de kerntaken nog niet zijn vastgelegd). Een BTW-compensatiefonds. Verhoging van de middelen voor het Gemeentefonds. Uitbouw van een tweede Mercuriusplan.
Steden met specifieke functies (zeg maar centrumsteden) willen ook meer geld. Billijker compensaties.
Dit alles moet dan gepaard gaan met de afbouw van het specifiek toezicht op de lokale besturen. Specifiek toezicht. Geen gemeenteraadslid weet wat dit is.

Dit was het dan.
De zoektocht naar lacunes in het programma laat u maar over aan de kandidaten.
Wel opvallend is dat er geen gewag meer wordt gemaakt van een “gemeentelijk effectenrapport”. Daarmee wou de CD&V dat hogere overheden bij beslissingen met een weerslag op het gemeentelijk beleid een berekening zouden maken van de kosten voor de lokale besturen.