Vanaf mei zullen Kortrijkse drinkwaterconsumenten de gemeentelijke bijdrage (naast de bovengemeentelijke heffing) op hun waterfactuur zien verdubbelen.
Concreet:
– voor de verbruiksschijf tot 6.000 m³ per jaar: 1,1851 euro per kubiek;
– tussen 6.000 en 60.000 m³: 0,5926 euro.

Volgens schepenen komt dit voor een modaal gezin uit op een uitgave van zowat 40 euro in méér. Dit alles om onze watersystemen te saneren.
Bekijk nu even uw laatste waterfactuur en ga na wat de meeruitgave betekent voor uw huishouden.
Vindt u dat bedrag redelijk? Bedenk erbij dat u waarschijnlijk nog veel andere saneringskosten op uw dak zult krijgen als u verplicht bent om over te gaan tot het afkoppelen van hemelwater op uw domein (uw dak). Volgens de bevoegde schepenen kunnen die werken oplopen tot 2.000 euro. (Er zijn premies voorzien.)

Bent u bereid tot deze meerkosten om te komen tot een “goede water status” in Kortrijk (en Vlaanderen) ?
Zou ons stadsbestuur zich niet een keer wagen aan een enquête hieromtrent?

In Nederland heeft men in 2003 zo’n steekproef gehouden.
Eén van de vragen luidde of men bereid was om de komende 10 jaar een specifiek bedrag aan extra belasting te betalen voor schoner water. En hoeveel. Men kon kiezen voor verschillende geldbedragen schommelend tussen 1 en 200 euro per huishouden en per jaar.

Er werden 5.000 formulieren rondgestuurd, en daarvan zijn er 1.348 ingevuld.
Van groot belang is te weten dat de huishoudens bij die enquête op de hoogte werden gebracht over de mate waarop zij gemiddeld reeds betalen voor schoon water (470 euro) en dat de aangegeven keuzebedragen enkel zouden dienen voor extra kosten.

Redenen waarom men helemaal NIET extra wil betalen

38 procent van de respondenten is geenszins bereid tot een extra financiële inspanning. “Mijn inkomen is te laag” is de meest gehoorde reden.
Gevolgd door de bemerking dat “de vervuiler maar moet betalen”.
Dit antwoord (van 20 procent der tegenstanders of neen-bieders) is geweldig interessant, ook voor wat zich nu voordoet met de Kortrijkse waterfactuur. Onze schepenen beargumenteren de verhoogde tariefaanpassing juist met het argument dat men het principe wil doorvoeren van “de vervuiler betaalt”. Daar is heel veel fundamentele kritiek bij mogelijk, maar dat is voor een volgend stuk. Blijkbaar hebben die Hollandse neen-bieders al iets door over wat er mankeert aan dat principe.

Betalingsbereidheid

Precies 50 procent van de respondenten wil wel een extra inspanning leveren om tot schoner water te komen. (13 procent weet het niet.)
De meest genoemde reden daarvoor is dat schoon water in het belang is van de gezondheid/leefomgeving. Gevolgd door ‘het belang van de natuur’. Minst genoemd: ‘saamhorigheid’ (iedereen moet een steentje bijdragen).

Hoeveel wil men extra betalen ?

Ha!
Op 670 ja-bieders geven er 89 aan dat zij bereid zijn om tot 1 euro extra te gaan. En 62 bieden het voorgestelde maximum van 200 euro.
De gemiddelde betalingsbereidheid voor extra kosten ligt tussen de 90 en 105 euro per jaar.

Nederland is een waterland. Ieder zijn bootje. Als gevolg zien veel Hollanders algauw of water eruit ziet als groene soep en stinkt.
Gemiddeld zijn waterrecreanten dus bereid tot maximaal 111 euro extra te betalen per jaar, terwijl niet-waterrecreanten durven gaan tot 81 euro.
De betalingsbereidheid is ook bepaald door de inkomenscategorie. Huishoudens met een modaal besteedbaar inkomen zijn geneigd om gemiddeld 44 euro te betalen. Dit is net ongeveer het bedrag waarvan schepen Cnudde zegt dat de verhoogde waterfactuur een modale verbruiker zal kosten.
Rijkere huishoudens opteren gemiddeld tot 164 euro.

Bron
BROUWER (R.), Wat is schoon water u waard?, Lelystad, 2004.
Dit is een uitgave van de Nederlandse Rijkswaterstaat. Te lezen op internet.