Maar hoe zouden gemeenteraadsleden zelf nu een zitting van de gemeenteraad ervaren ?

Durft er één Kortrijkzaan over die bovenstaande vraag aan een raadslid iets gewagen?
HOE GAAT HET? RAADSLID ?
JEUN JE JE NOG EEN BEETJE? IN DIE GEMEENTERAAD ?

Stel dat uw representant met zijn reactie op uw bemerking daar even over aarzelt. Dat is dan een goed teken !
Dat betekent dat hij (zij) u niet langer wil bedotten. Met zijn schijnbelangstelling.
Daarna vraagt u, ten einde zeker te zijn, aan uw verkozene – uw representant – hoe hij het heeft gesteld bij het begrotingsdebat 2008. Of hij nog weet wanneer dat was. JA.
Gewoon uit belangstelling vragen of hij daar iets had te vertellen. Over uw voetpad. Over om het even wat.

Kijk. Het zit zo.
Tegenwoordig is het concentratievermogen in de publieke tribune groter dan in de Raad.

Onze verkozenen daarentegen zijn aan het telefoneren. Kattebelletjes naar mekaar aan het sturen. Puberale briefjes doorgeven.
Dingen lezen waar je geen gedacht van hebt. (Zij ook niet.) Wachten tot het gedaan is.
Tateren en tateren. Heel de zitting bezig op hun PC. (Die Patrick Jolie van Heule. Dat is dus een schande, burgemeester-voorzitter van de Raad moet hier optreden. Met het reglement in de hand: zelfs GSM is niet toegelaten.)

Raadsleden doen alsof ze luisteren. Slim kijken. Er ook niets – maar dan ook niets – van begrijpen.
Ze hebben soms ook de verkeerde papieren bij. Of geen. (Ik overdrijf niet. Het staat wel niet in de pers.)
Maar nu alweer een opbouwend voorstel.
In iedere partij (fractie) neemt er minstens één verkozen gemeenteraadslid ontslag. Met een verontschuldiging (motivatie) in de Stadskrant:

Boodschap ?
Kiezer, ik heb me jammerlijk vergist in jou.
Ik dacht je slimmer was.
Mijn excuses. Ik zal me nooit meer verkiesbaar stellen. Heb genoeg geleerd.