Onze gemeenteraadsleden konden onlangs via de krant vernemen dat Stad Kortrijk bij het SOK een pand in de Pluimstraat (nr.7) heeft aangekocht om aldaar een opvoedingswinkel op te richten.
Volgens de perse heeft Stad daar een half miljoen euro voor veil. Dat klopt dan wel niet met het voorziene bedrag in de begroting. Voor de aankoop “grond” was 50.000 euro voorzien. En voor de aankoop “gebouw” 150.000 euro. (Oorspronkelijk ook 50.000 euro.)

Door “Het Laatste Nieuws” gevraagd naar de bedoeling van die opvoedingswinkel antwoordt schepen van Gezin Alain Cnudde dat de winkel zal openstaan voor allerlei vragen. Bijvoorbeeld over “wat te doen met kinderen die blijven bedwateren”.
Indertijd lazen we over dit probleem dat boek van dr. Benjamin Stock (+ 1998). En later over de zakgeldproblematiek van onze pubers het tijdschrift “Ouders van Nu”.
Vanaf 2010 zullen we in de Pluimstraat 7 allerhande lectuur qua “opvoedingsondersteuning” gratis kunnen lezen. En ouders die niet kunnen lezen zullen bijstand krijgen van de lokale opvoedingscoördinator. Een stadsambtenaar.
Tot over twee à drie jaar kunt u met uw opvoedingsproblemen nog altijd terecht bij personen waarbij u dat nu al doet. Uw buur, de schoolmeester, de pastoor, uw buitenechtelijke of ex-partner, den Aldi.

De opvoedingswinkels zijn een uitvinding van voormalig minister van Welzijn, Inge Vervotte (CD&V).
Vlaams parlementslid Tom Dehaene (CD&V) diende hiertoe een voorstel van decreet in, houdende de organisatie van opvoedingsondersteuning. Dit voorstel is ondermeer ondertekend door ons plaatselijk Spirit-raadslid Bart Caron. In volle zomervakantie behandeld, en daarom voor de publieke opinie wat ongemerkt voorbijgegaan. Bij de bespreking ervan in plenaire zitting van het Vlaams Parlement (10 juli) was Bart Caron curieus genoeg afwezig. Mieke Vogels durfde daarbij te stellen dat zijn afwezigheid niet toevallig was, aangezien “hij ook problemen had met het voorstel”.
Bart ! Kunt u die problemen (door u “manco’s” genoemd) nu even voorleggen in onze gemeenteraad ?

Loodzware structuur

Een eerste manco valt bij lezing van het decreet over opvoedingsondersteuning al onmiddellijk op. “De loodzware structuur”, dixit Caron.

Eerst even zeggen wat “opvoedingsondersteuning” is. Dat is een laagdrempelige, gelaagde ondersteuning van opvoedingsverantwoordelijken bij de opvoeding van kinderen. En opvoedingsverantwoordelijken zijn in de eerste plaats de titularissen van het ouderlijk gezag en ook personen die op grond van hun activiteiten mee verantwoordelijk zijn voor de opvoeding van een of meer kinderen. (Kinderopvang bijvoorbeeld.)

Het decreet voorziet voor al die ondersteuning een lokale coördinator, door de gemeente tewerkgesteld. Weeral een ambtenaar en surplus.

Die coördinator nu moet op regelmatige basis een lokaal overleg opvoedingsondersteuning organiseren.
Dat wordt een regelrechte praatbarak. Zie eens wie er zoal kan uitgenodigd worden om aan dat overleg deel te nemen.

Het OCMW. De erkende huisartsen. Scholen uit het secundair onderwijs. Regionale instituten en instellingen voor maatschappelijk opbouwwerk. Ouderverenigingen. Kleuterscholen, lagere scholen, basisscholen. Diensten voor gezinszorg. Centra voor Leerlingenbegeleiding. Lokale politie ! Verenigingen voor armen. Verenigingen voor sociaal-cultureel volwassenwerk en systematisch vormingswerk voor opvoedingsverantwoordelijken. Kind en Gezin. En eventueel nog andere actoren.
Voor zo’n vergadering is er onmogelijk voldoende ruimte in de Pluimstraat 7. Het lokaal overlegorgaan zou best de Schouwburg afhuren.

Per provincie komen er nog provinciale steunpunten voor opvoedingsondersteuning.
Die steunpunten faciliteren intergemeentelijke of regionale samenwerking rond opvoedingsondersteuning. Zorgen bijvoorbeeld voor informatie en materieel.
Folders en video’s over bedwateren.

De lokale coördinatoren krijgen nog ondersteuning van overkoepelende Vlaamse coördinatoren.

Boven dit alles is nog een Vlaams Expertisecentrum voor Opvoedingsondersteuning voorzien. Dat wordt een beetje het monopolie van Kind en Gezin.
De opdrachten van dit Expertisecentrum zijn velerlei. 11 in totaal. Materiaal aanmaken, een digitaal platform, een documentatiecentrum uitbouwen, trainingen organseren, enz. Hier kan weer een horde aan ambtenaren worden tewerkgesteld, temidden een oerwoud van computers.

En dit is nog niet alles. Losse projecten zijn mogelijk.
Buiten deze lokale, provinciale en Vlaamse opvoedingsondersteuningsinstellingen kunnen allerhande verenigingen die met kinderen bezig zijn nog initiatieven nemen die dan door de Vlaamse Regering “forfaitaire tegemoetkomingen” kunnen krijgen. Project: hoe zet ik mijn klakke scheef?

Werk aan de winkel

We hebben het nog niet specifiek gehad over de opvoedingswinkels.
Het decreet voorziet er (voorlopig) telkens één in de 13 centrumsteden.
Schepen van Gezin ! Zij vervullen inclusief bedwateren 8 opdrachten.
Hoe die ene lokale coördinator dat zal aankunnen is een raadsel.
Basisinformatie verstrekken, opvoedingsaanvragen beantwoorden, vraaggerichte adviezen aanbieden, ontmoetingen tussen opvoedingsverantwoordelijken organiseren, trainingen en opleidingen, opvoedingsproblemen detecteren, aan gegevensverzameling doen, ondersteuning aanbieden bij opvoedingsproblemen.

Financiering

Hoe heel die santeboetiek zal gefinancierd worden weet niemand en het was bij de bespreking van het decreet zeker niet opgelost.
Men had het over 1,7 miljoen. Het kan niet anders of lokale besturen zullen voor veel kosten moeten opdraaien.

Wet van Parkinson

Die zegt dat een bureaucratie als vanzelf ongebreideld groeit. Want het administratief orgaan schept de functie (men zoekt werk) en de functie schept het orgaan.
Dit laatste mechanisme ligt aan de basis van het decreet.
Men constateert opvoedingsproblemen en creëert nieuwe instellingen. Zonder de bestaande af te schaffen of te integreren.

Sociale kaart

U moet nu echt eens de zgn. Sociale Kaart van Kortrijk raadplegen. Staat helemaal op Tinternet. U vindt daar méér dan 400 instellingen die zich alhier op een of andere wijze bemoeien met ons welzijn en gezondheid.
Tik bij deze gelegenheid de resultaten aan met zoektermen als “jeugd”, “opvoeding”.
Puur onder de term “opvoedingsondersteuning” zult u al vier instellingen aantreffen.
Met de termen “opvoedingsproblemen” of “problematische opvoedingsituatie”: 21.
En er zijn nog zoektermen mogelijk: jeugdwerk, bijzonder jeugdzorg (allochtonen), kansarme jeugd, enz.

Er zijn hier begeleidingstehuizen, bemiddelingscommissies, dagcentra, centra voor thuisbegeleiding, zelfstandig wonen, gezinsondersteuning, incest.
Enzovoort.

Ja, het decreet heeft de achterliggende bedoeling om samenwerkingsverbanden te bevorderen. Jaja.
Maar zelfs dàt is niet nodig.
Alleen al zo’n plaatselijk CAW kan alle mogelijke problemen aan, en eventueel heel moeilijke gevallen doorverwijzen.
Heel die poespas van het decreet is totaal overbodig. (Vergelijk met de onbestaande bestaansreden van een gemeentelijke Werkwinkel.)

P.S.
Bij de stemming over het decreet heeft zelfs Groen zich onthouden. Wat Bart Caron (Spirit) heeft gedaan weet ik niet. Tussenkomsten van de kant van de SP.A waren ook niet echt enthousiast.