Van criminoloog tot mobiliteitsexpert

Ja, verkeer is crimineel. Moordend. En inderdaad, verkeer vergiftigt het milieu.
Maar is dat wel een goed argument om in Stad een bijkomend mobiliteitsexpert aan te stellen die licentiaat is in de Criminologische Wetenschappen en nog een postgraduaat milieu heeft gevolgd ?
Waarom kon er niet gezocht naar een echte verkeersdeskundige?

Aangezien er in Kortrijk al meer dan een halve eeuw (men vergeet dit) een groot aantal ruimtelijke ontwikkelingen op stapel staan met een evenveel groot impact op het mobiliteitsbeleid vond het College het al in februari 2007 nodig om een mobiliteitsexpert aan te werven. Met het vooruitzicht om leiding te geven aan het team Mobiliteit. Dat ook nog.

Niet minder dan 38 personen toonden belangstelling voor de job.
Daargeteld de populariteit van Stad namen er nauwelijks kandidaten (vijf?) deel aan het examen en vier daarvan slaagden in de trouwens beetje rare, nogal banale, ouderwetse proef. Je moest iets bedenken om vervoer naar iets. Zeker niets van of naar het stadhuis. Containerparken.?
Geheel geen berekeningen over toekomstige fileproblemen aan het Plein gevraagd. Niets over toegankelijkheid rolstoelen van gehandicapten.
Hoe een niet-Kortrijkzaan uit de stad loodsen? Kansberekening op kopstaartbotsingen in de Kortrijkse tunnels? Prijsberekening (kosten/baten) van oude en nieuwe parkings? Al die toeristenbussen. No problem.
Dat is allemaal niet aan ons, ambtenaren, besteed. Dat doen anderen.

Drie gasten door onze eigenste verkeersdeskundigen daarover niet ondervraagd kwamen terecht in de wervingsreserve. Dus werd er één in contractueel verband aangesteld als expert bij de directie Mobiliteit en Infrastructuur. Met ingang van 1 maart en voorlopig voor zes maanden. Die nieuwe ambtenaar (Bart Baeten) is tenminste iemand die een Graduaat Verkeerskunde op zak heeft en ook nog Politieke Wetenschappen studeerde. Hij heeft nog meegewerkt aan Vlaamse en Europese projecten rondom mobiliteit, en was ooit bestuurssecretaris in Kuurne.

We hadden hier wel nog een mobiliteitsmanager. Wat meer is dan een expert. Jan Gheldof, bekend omwille van het feit dat hij Gent overhoop heeft gehaald. Een dure vogel want woonachtig in het buitenland. Dit bracht hoge reis- en hotelkosten mee.
Maar Gheldof vertrekt eind deze maand op eigen verzoek uit de dienst.
Vandaar dat Stad uitkeek naar een bijkomend mobiliteitsexpert.
Dat is dan de criminoloog en milieudeskundige Jeroen Vanhoorne uit Kluisbergen geworden. De andere twee kandidaten uit de wervingsreseve – waarvan er één verkeersdeskundige was – hadden geen belangstelling meer voor de job.

Jeroen Vanhoorne lijkt me een groene jongen te zijn.
Zijn naam duikt op bij de vzw NME-Link en Green Belgium. Die organisaties doen aan “milieu-educatie”. ME. Duurzame ontwikkeling. Verkeersopvoeding. Maken bijvoorbeeld schoolvervoerplannen.
Zal Vanhoorne weer proberen om de stadskern autovrij te maken? Dat was namelijk de mobiliteitspolitiek die gewezen schepen Carmen Moulin op het oog had. En die nu geheel verlaten is omwille van de komst van het megawinkelcomplex in Hartje Kortrijk. Stadskern wordt niet eens meer autoLUW. Noch autoarm.

Intussen dit. (Info.)
De uitgaven voor het personeel Mobiliteit zijn bij de tweede begrotingswijziging van dit jaar gestegen van 68.000 euro naar 142.950 euro.
Schepen Guy Leleu zou eens kunnen uit de doeken doen hoeveel en welke verkeerstudies er nu lopen, uitbesteed aan, jawel, externe bureaus.
En wat dat allemaal niet kost. (Zie voetnoot.)
Daarbij van de gelegenheid gebruik maken om uit te leggen bij welke firma wij verkeerssignalisatie kopen. Het gunningssysteem uitleggen.
Voor wanneer een keer een grote schoonmaak bij de overvloed aan verkeersborden? Bepaalde Duitse steden zijn al jaren geleden tot de vaststelling gekomen dat tot 30 procent van die borden in feite overbodig zijn.
Schoon werkje voor milieudeskundige Jeroen Vanhoorne. Hij is er creatief genoeg voor.

Voetnoot.

Lees dagelijks het laatste jandoedelnieuws in het laatste nieuws.
Altijd prijs. Je weet alles. Schepen Leleu staat met zijn gratis mobiele telefoon rechtstreeks in contact met favoriete sterreporter Lanssens en zijn lief.
Nog nieuws, maar hier evenwel ongepast: waar min of meer gehandicapte rolstoelgebruikers zoal van genieten.
Het staat allemaal op Tinternet.

De kostprijs van een standplaats voor woonwagens

Het kluchtige aan onderstaande historie is dat woonwagenbewoners zich daar allemaal niets van aantrekken. Gypsies.

Als u weer eens wordt aangeklampt door een vlaamsblokker met de vraag hoeveel de inrichting van één standplaats op het doortrekkersterrein voor Rom, Manoesj of voyageurs op Heule-Watermolen (vlakbij de Ring R8) uiteindelijk zal kosten zegt u maar dat u het nog niet weet. Waarschijnlijk iets van 40 of 50.000 euro, als er daar 20 standplaatsen komen. Ooit dacht gewezen schepen Frans Destoop aan iets van 6.000 euro. Kreeg stante pede de VROEM-prijs.

Op de begroting van dit jaar is er 825.000 euro ingeschreven. Van de Vlaamse Gemeenschap verwacht men 90 procent subsidies. (Zie verder.) Het gemeentelijke aandeel zou dus 82.500 euro bedragen. Wout Maddens, schepen van stadsplanning, hoopt nog subsidies in de wacht te slepen vanuit de provincie, omdat andere gemeenten in West-Vlaanderen toch niet gelijktijdig werk maken van doortrekkersterreinen. Wat nochtans was overeengekomen met bijvoorbeeld Oostende en Roeselare.

Stad heeft al vroeger voor de aankoop van de gronden 318.000 euro betaald. De notarisfamilie Sabbe heeft daar toen vooral wel bij gevaren.
Er zijn nu aanbestedingen op til voor de inrichting van het terrein. Het is goed om enige cijfers bij te houden, om dan later de geraamde prijzen te vergelijken met de reële kosten.

Perceel 2 (wat is perceel 1 dan?) slaat op de verwezenlijking van een dienstgebouw.
Geraamde prijs is 323.302 euro, zonder BTW.
Perceel 4 (wat is dan 3?) is de plaatsing van een hoogspanningskabine.
30.000 euro, zonder BTW.
De offertes voor die aanbestedingen moeten binnen tegen 13 november. Bij de opening ervan in het stadhuis (salon) mag iedereen aanwezig zijn.

Een andere aanbesteding gaat over de ‘voorbereidende’ werkzaamheden van de omgevingsaanleg. Het nummer van het perceel is niet aangegeven.
30.043 euro, zonder BTW. Hier wordt niet gezegd dat de opening van de offertes op 12 november openbaar is.

Luister goed.
We hebben niets tegen dat doortrekkersterrein.
We vrezen zelfs dat er daar weinig zigeuners zullen opdagen als het reglement te streng is en de huurprijs te hoog.
Maar er is iets dat danig intrigeert, en daarom schrijven we er weer eens over.

In de bestekken van de hierboven aangehaalde aanbestedingen wordt telkens de klassieke vraag gesteld of “de opdracht verband houdt met een project dat met middelen van de gemeenschap wordt gefinancierd”.
En het antwoord is telkens: NEEN.
Hoe kan dat nu?
Waarom antwoordt men daar gewoon niet op dat er een aanvraag tot subsidiëring is ingediend bij de Vlaamse Gemeenschap?

P.S.
Maar weet u waarom we nooit de werkelijke, totale kostprijs van het doortrekkersterrein zullen kennen?
Ondermeer omdat we nergens zullen zien hoeveel honoraria er betaald zijn aan Leiedal, aan notarissen en architecten. Kosten van allerhande logistieke (voorbereidende) werkzaamheden, studies, vergaderingen. (Het project sleept al minstens tien jaar lang aan.)

Pastoor John Dekimpe is nog de slechtste niet

John Dekimpe is pastoor van Sint- Rochus. Was vroeger studentenpastor aan de KUL en dat is nog te merken.

Op de Kortrijkse weblog van “Het Nieuwsblad” reageert hij namelijk geheel onschuldig op ingezonden stukken naar aanleiding van het “slordig bestuur” van de kerkfabriek Sint-Eutropius- Heule bij de onderduimse verkoop van een onderpastorie. Email van 29 oktober om 11u44. Het is gewaagd.
Hierbij begint hij met te zeggen dat hij moeilijk kan oordelen of de kerkfabriek van Heule haar boekje is te buiten gegaan. “Ik ken dat dossier niet.”
Wel, eerwaarde, zoals iedere burger kunt u dat dossier gaan inzien op het stadhuis. Je moet zelfs geen belanghebbende partij zijn. Kan ook de weblog van SP.A-raadslid Marc Lemaitre en van Bart Caron (Spirit) dienaangaande raadplegen. En in november naar de eerstvolgende gemeenteraad komen.

Maar de heer Dekimpe – mogen we John zeggen? – wil met zijn reactie in feite van de gelegenheid gebruik maken om geheel iets anders te poneren. Aankaarten. Gelijk heeft hij.
Hij wenst in de eerste plaats een noodkreet te slaken. Over het ‘vreselijk probleem’ van de houtworm in zijn kerk. Schepen Jean de Bethune doet er niets aan. Voor zover hem bekend, is daar nooit een ‘eerlijk en open gesprek’ over gevoerd. Pastoor wil tot meer overleg komen tussen Stad (Imperium) en Kerk (Sacerdotium). Vroeger was er namelijk een jaarlijks gesprek van bewindslieden (Jean) met ‘bepaalde’ leden van kerkfabrieken.
Stad drong hierbij aan op besparingen omwille van budgettaire beperkingen.

In een of ander volgend stuk zal hier eens (nogmaals) uit de doeken worden gedaan hoeveel geld Stad spendeert aan de kerkfabrieken, in vroeger tijden en tot op heden. Alleen al in gewone uitgaven (dit is: zonder investeringen en buitengewone toelagen tegen houtwormen !) gaat het nu om 17 euro per inwoner, moslims en loge en ongedoopte baby’s inclusief.
Dekimpe is als pastoor dankbaar over het feit dat Stad de kerkfabrieken toch wel “royaal” steunt.

Maar pastoor oppert in zijn reactie op de blog van “Het Nieuwsblad” iets buitengewoon interessant-innovatief. Het zal hem ter dekenij en op het bisschoppelijk paleis te Brugge niet helemaal in dank worden afgenomen.
MISSCHIEN MOETEN ER KERKEN GESLOTEN WORDEN. In Kortrijk.
En ook daarover mag ooit wel eens een open en eerlijk gesprek gevoerd worden. Ja, vinden wij allen.
Dekimpe was voorheen een postconciliaire studentenpastoor die bij allerlei gelegenheden – tot moederkesdag toe – horden alternatieve kerkgangers aantrok.
Zou hij ook al dat gerucht hebben opgevangen – stond op kortrijkwatcher – dat schepen de Bethune van de O.L.Vrouwkerk een museum wil maken?

Dekimpe besluit.
“Bij de verkoop van eigendommen is de ‘enige’ winnaar de stad, zeker op een dubbele manier: minder toelagen en minder kosten in onderhoud van gebouwen (heu? KW), wat vroeg of laat toch zal moeten gebeuren. De winnaar is ‘financieel’ nooit de kerkfabriek…”
Tja.
Als Stad een andere functie geeft aan kerkgebouwen zouden daar ook wel eens inkomsten kunnen uit voortvloeien. Stad zou zelfs een gebouw kunnen verkopen. Iets wat in Nederland al meermaals is gebeurd, ook voor profane doeleinden.
Want hoeveel bedragen de gewone ontvangsten dit jaar terzake ‘eredienst’ voor Stad? Welgeteld 330 euro. En de zgn. buitengewone ontvangsten? NUL euro.

Het siert decanaal gezien John dat hij van zijn leven nog nooit een stadsbegroting heeft ingezien. Noch die van de kerkfabrica.
Nul komma nul weet van wat het Kortrijkse Imperium hier overgeeft aan het Sacerdotium. De pariochale werken.

BREAKING NEWS/ Gewezen journalist Gerrit Luts is overleden

Het is gisteren gebeurd…
Hij verdient een grootse hommage. Ook op WTV. Zelfs wat stilte in de komende gemeenteraad van november.
Gerrit was voor de regio en Stad Kortrijk een nogal redelijk plus of minus onafhankelijk journalist (voor zover dat hier ter stede mogelijk is , of was) – in casu van “Het Nieuwsblad” – zoals er intussen niet veel meer gemaakt zijn.
Zie nog stuk alhier van 4 januari 2005: “Het blijft wachten op een nieuwe Gerrit Luts”.
Het is erg.

Soms denk ik dat Gerrit ongeveer rond de eeuwwende (1999?) gemakshalve kon met pensioen gaan, om nog net niet geconfronteerd te worden met de nieuwe journalistieke zeden, en om daarbij aan de kant gezet te worden.
De huidige regionale jandoedeljournalistiek was niet aan hem besteed.
Volle bladzijden over de stadsbegrotingsdebatten, dat ging hem af. Lange interviews met bewindslieden. Boeiende verslagen van gemeenteraadszittingen. Het kwam in hem niet op om te doen wat men nu doet. Nooit ofte nooit zou hij verteld hebben over Kortrijkzanen die ergens met de fiets ver weg zijn geweest.

P.S.
Nu maar hopen dat er bij de begrafenisplechtigheid geen sprekerd het in zijn hoofd haalt om te zeggen dat hij een ‘scherpe pen’ had.
Hij zei wat er te zeggen viel. In het ‘droog’ en schoon standaard-nederlands hem eigen, en de tong in zijn kaak was voor insiders bedoeld, terwijl we het allemaal zagen.
Ja, het was wel een deugniet hoor.
Ook hij deed aan politiek. Maar niet slaafs. Het was een rakkerjournalist. Geen spreekbuis. Op zijn manier toch wel.

Coming up…

Van criminoloog tot mobiliteitsexpert.
Naar een deontologische code voor kabinetsmedewerkers en raadsleden.
Ouderlingen van kerkfabrieken mogen zich niet alles permitteren.
Nieuwe cultuurbeleidsplannen.
Het is begrotingstijd.
Personeelsformatie en tewerkstellingsmaatregelen.
Moraliteit en taxichauffeurs.
Wat doet een cultuurfunctionaris?
Bestuursdocumenten zijn openbaar.
Het weer in Wuxi.

Enzovoort, enzovoort, en niet noodzakelijk in deze volgorde.

Schepen Lieven Lybeer is nu even locoburgemeester

Ze zijn sinds vanmorgen weg, naar Wuxi.
(Zie nog stukken van 12, 13, 15 oktober.)

Hopelijk gebeurt er vanaf vandaag en gedurende volgende week gewoon niets of in elke geval niets ergs in Kortrijk.
Want de echte grote bazen van Stad zijn even naar China.
Dat wil zeggen: de burgemeester met zijn kabinetschef (Chris Lecluyse), de schepen van stedebouw en ruimtelijke ordening (Wout Maddens) en de schepen van mobiliteit en infrastructuur (Guy Leleu).

Het lot van Stad ligt bij afwezigheid van de burgemeester (dienstreis, ziekte, vakantie) normaliter bij de eerste schepen. Een concreet Collegebesluit over de aanstelling van een waarnemend burgemeester niet gezien, maar men mag veronderstellen dat schepen Lieven Lybeer spontaan zijn plicht vervult. De zitting van het College van volgende dinsdag gaat gewoon door. Gelukkig met weinig ergs op de agenda.

Raar is dat de delegatie slechts uit vier personen bestaat. Want oorspronkelijk dacht men aan een vijftal. Budget: vijf maal 1000 euro.
Nog raarder is dat er niemand uit de culturele sector tot het gezelschap behoort. Het Wuxi International Sister Cities Forum is immers geheel gewijd aan cultuur. Bij die gelegenheid is er ginder ook een ‘Folk Music Festival’.

P.S.
Het weer in Wuxi is niet zo best, maar het wordt wat beter. Hierover alvast niet bellen.
Maar is er daar op zondag een kerkdienst?

Pastorie te goedkoop verkocht

Het is onder deze kop dat “Het Kortrijks Handelsblad” vandaag (kopen!) vertelt over die duistere affaire, zonder daarbij te zeggen dat bevoordeligde partij bij de verkoop van de onderpastorie te Heule niemand minder is dan een illuster CD&V-raadslid van de deelgemeente. Ook “Het Nieuwsblad” durft zijn naam niet prijsgeven. En van “Het Laatste Nieuws” horen we niets.
Lezers van deze weblog kennen de betrokkene omwille van het feit dat hij alhier bekend staat als het raadslid (voorheen een jonge CVP-turk) dat tijdens de gemeenteraadzittingen weleens persoonlijk werk verricht op zijn labtop en daarbij elektriciteit aftapt van het stopcontact in het raadshuis.

De zaak komt kortweg hierop neer. (Niet onbelangrijke perikelen achterwege gelaten.)
De kerkfabriek Sint-Eutropius heeft een pand in de Zeger van Heulestraat (een schoon, met prachtige tuin!) verkocht onder de vraagprijs. Dat mag zou men zeggen, maar er was een hoger bod. Net en precies de vraagprijs. Een verschil van 9.000 euro. De gevolgde procedure was niet zeer koosjer. Strenge moslims noemen zoiets ‘haram. Daar gaat het om. Het 7de, 8ste en 10de gebod, voor gristenen. De scheiding tussen Sacerdotium et Imperium.
Kerkbesturen zijn als openbare instelling wel degelijk gehouden aan de wetgeving op overheidsopdrachten. En een diepgeworteld heilig principe hierbij is dat bij werken, leveringen en diensten in alle omstandigheden transparante mededinging vereist is.
Wie over de affaire van de hoed en de rand wil weten, leze de weblog van SP.A-raadslid Marc Lemaitre. kortrijklinksbekeken.skynetblogs.be.

Een pikant detail is nog dat de voorzitter van de kerkraad een notaris is, en zijn zoon ook. Worden net als wij geacht de wet te kennen.
Wie heeft zich notarieel met de verkoop bezig gehouden? Volgens het nieuwe decreet betreffende de kerkfabrieken kan een
bestuurder niet tegen bezoldiging optreden als notaris voor of tegen het bestuur van de eredienst. Kosteloos kan wel. (Dat is één van die ouderwetse regelingen over ouderlingen van kerkbesturen.)

Het College heeft een schorsingsbesluit uitgevaardigd.
De bevoegde, schijnbaar apatische schepen Jean de Bethune (CD&V) kon wel niet anders doen, – kon geen kanten uit – aangezien de hoogste bieder een klacht heeft neergelegd. Onze beste ambtenaren zien dat dan. Zo zijn ze wel, nu en dan. Die deugnieten.
Het bevoordeligde raadslid (een criminoloog) dat naar men zegt, overal waar het kan en te pas en te onpas, te goeder trouw heeft gehandeld laat zich bijstaan door het advokatenkantoor Publius. Een kantoor – afsplitsing van huize Laga – dat bijna of in alle ietwat belangrijke rechtsgedingen van Stad inzake publiek recht optreedt als raadsheer, pro (décharge) Stad. Zonder enige offerte.

Raadslid Lemaitre is van plan om de zaak aan te kaarten in de gemeenteraad van november. Benieuwd of de pastoor zal komen luisteren. In clergy? Hij hult zich in stilzwijgen, net als de notaris-senior. Deken mag ook wel eens komen, om te zien hoe zijn schepen het ervan afbrengt.
Bij die ‘interpellatie’ zal er aanvankelijk een doodse stilte heersen. Net alsof het gaat om subsidies voor het voetbal (KVK). Ook een taboe.
Daarna komen alle duivels los. Schepen Jean de Bethune zal zonder geschreven tekst antwoorden, kort of lang, vooral onverstaanbaar en rap. Ter tale. Burgemeester, voorzitter van de Raad, kan het debat dan rapido voor gesloten verklaren. Want alles is gezegd.
Verdomd, wellicht zal voorzitter het agendapunt naar de besloten zitting verwijzen. Op aanraden van kantoor Publius. De advocaten aldaar houden daarvan. Het is hun lust en leven.
Dat wordt boeiend voor Publius. Voor het eerst een zaak verdedigen van nog wel een CD&V-raadslid tegen de toezichthoudende overheid, met name de eigenste traditioneel publius-kantoorvriendelijke Stad.

Politiek probleem is dat Lemaitre ook een voorstel zal indienen. Dat moet in publieke zitting. Eén ervan is gewoon decretaal voorgeschreven.

Een en ander biedt kortrijkwatcher de gelegenheid om een volgende keer (op de dag des heren?) wat uit te weiden over de regelgeving rondom kerkfabrieken.
Er doen daarover immers nogal wat misverstanden de ronde.

x.7,9/100 = 1000 euro

Hoeveel euro is x?
Dan weet u ongeveer vanaf welk belastbaar inkomen u 1.000 euro aanvullende personenbelasting betaalt aan Stad Kortrijk.
In elk geval dit: als u x euro personenbelasting aan de Staat afstaat, behoort u tot de gelukkigen die meer dan 40.000 oude Belgische franken per jaar betalen als gemeentelijke aanvullende personenbelasting. (Over die andere belasting, de opcentiemen onroerende voorheffing, hebben we het nu niet. Die levert Stad ca. 25 miljoen op en dat is méér dan de APB.)

Dus.
Het tarief van de aanvullende personenbelasting (APB) in onze Stad bedraagt 7,9 procent. (Waarde van 1 procent is momenteel 2,3 miljoen.)
Die belasting wordt ‘aanvullend’ genoemd omdat ze berekend wordt op basis van een andere belasting: die van de Belgische Staat.
In ons stedelijk geval is x gelijk aan 12.658,22 euro.
Op uw aanslagbiljet personenbelasting en aanvullende belastingen kunt u zien of u aan dit bedrag “belasting Staat” komt, en met welke “belastbare inkomsten” dit dan overeenstemt. Dat zal waarschijnlijk toch wel iets van 35.000 euro of meer zijn. We gooien er met ons klak naar, want hebben geen zicht op wat uw mogelijke belastingvermindering is, uw belastingvrije sommen, de aftrekken.

U bent in elk geval nogal begoed.
U behoort tot de dikke nekken.
Hoeveel Kortrijkzanen verkeren in uw situatie?
Hoeveel aangiften telt men alhier waaruit blijkt dat zij onderhevig zijn aan 1.000 euro of méér APB?
Om dit te weten heb ik op Tinternet alle denkbare sites bezocht over fiscaliteit.
Het is ontstellend. Allerhande opgevraagde pagina’s op nochtans officiële websites van overheden zijn niet meer beschikbaar.
En voor zover ze bestaan zijn ze daarenboven onvoorstelbaar gedateerd. Voorbeeld: de website van het federale Ministerie van Financiën geeft de gemeentelijke aanslagvoeten weer tot en met 2005.

Over de aangiften per gemeente met het daarbij behorend belastbaar netto-inkomen dateren de meest recente gevonden gegevens van het aanslagjaar 2003. Inkomsten van 2002. Daarmee moeten we het dan stellen om na te gaan hoeveel Kortrijkse belastingplichtigen momenteel 1.000 euro APB afdokken aan Stad.
De hiernavolgende cijfergegevens zijn dus verouderd, maar zijn misschien toch enigszins een indicatie voor de huidige toestand.

Begoeden en minder begoeden

In het aanslagjaar 2003 waren er ter stede 37.023 aangiften.
Daarvan waren er 5.707 die belastbare netto-inkomsten aangaven van meer dan 40.000 euro.
Men kan met enige redelijkheid veronderstelllen dat die 15 procent begoede belastingplichtigen meer dan 1.000 euro APB aan Stad betaalden, des te meer omdat de aanslagvoet toen hoger was.

Misschien wou u nog weten hoeveel arme belastingplichtigen er hier zijn?
Ziehier het aantal aangiften per klasse van 10.000 euro. Aanslagjaar 2003.
Minder dan 10.000: 5.878 aangiften (15 procent).
Tussen 10 en 20.000: 13.667 (36 procent).
Tussen 20 en 30.000: 7.748.
Tussen 30. en 40.000: 4.023.
Tussen 40 en 50.000: 2.317.
Méér dan 50.000: 3.390 (9 procent).

Het gemiddelde inkomen per aangifte bedroeg in 2003: 25.270 euro.
Het mediaaninkomen: 19.175 euro.
Voor de statistici nog dit. Het interkwartiel verschil is 18.781 euro. De interkwartiele coëfficiënt: 97,94. Assymetrie: 26,36.

Als Alain Cnudde, schepen van Financiën, eindelijk eens met foto de pers wil halen zou hij kunnen het bericht verspreiden met het antwoord op de vraag hoeveel belastingplichtigen momenteel aan Stad méér dan 1.000 euro APB betalen. DOEN ! Of minder.
Plus iets dergelijks over de OV.
Dat is info. Dat is actieve openbaarheid van bestuur.
Schone kleurrijke grafieken in de Stadskrant.

De Minder Hinder checklist: een inspiratielijst voor minder hinder bij werken

Vandaag is door UNIZO een persbericht verspreid waarbij de voorzitter (Michel De Clerck, tel. 0477/46 80 68) het ongenoegen vertolkt van de handelaars van Hartje Kortrijk bij de werkzaamheden rondom het megawinkelcomplex Sint-Janspoort.
Zonder zijn naam te vermelden komt Guy Leleu, de schepen van mobiliteit, in het vizier.
Men klaagt over de slechte bewegwijzering. Men vraagt om een digitale “bereikbaarheidsfolder”. Een meldpunt. De communicatie moet beter.
Men betreurt het uitblijven van een website www.kortrijkbereikbaar.be. (Hierbij even opmerken dat de burgemeester al maanden geleden in een hoorzitting heeft beloofd dat er een speciale website zou komen, gewijd aan het project.)

Ter info.
Er bestaat een zgn. Minder Hinder checklist.
Zowat honderd vragen rondom mogelijk te treffen minderhindermaatregelen. De lijst is samengesteld door de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) op grond van ervaringen van tientallen gemeenten.
De VVSG-brochure werd bezorgd aan alle Vlaamse gemeenten.
Schepen Leleu zou die checklist best eens doorlopen, samen met de betrokken handelaars en bewoners van Hartje Kortrijk.
Er staan in die brochure ook verwijzingen naar mogelijke financiële overheidssteun waarvan gehinderde handelaars kunnen genieten.

Lokale journalistiek heeft wel genoeg geld om aan onderzoek te doen (te wobben)

De Kortrijkse website geeft een lijst van niet minder dan 55 lokale en/of regionale “perscorrespondenten”. Die van de audiovisuele media inbegrepen.
De Kortrijkse perskring telt 27 leden, deel uitmakend van de schrijvende pers.

Meer speciaal de journalisten die zich met lokale politiek (in de brede zin van het woord) inlaten beklagen er zich over dat zij geen tijd hebben om een of ander dossier grondig uit te spitten. Dat is een smoes. Ze zouden kunnen minder tijd besteden aan rechtszaken, branden, reuzepompoenen en ander onheil. Zelfs minder aan openbare werken. En méér aan verkeerssignalisatie.
Wat dat kost? De offertes. Of er niet teveel borden zijn. Dat zijn de vragen waar mensen mee bezig zijn.

Dat penneridders niet genoeg betaald worden (bijna niemand geniet van een soort maandloon) om aan onderzoeksjournalistiek te doen is al een beter argument.
Nochtans bestaat hier een oplossing voor.
Het ‘Fonds Pascal Decroos’ voor (bijzondere) Journalistiek.
Nog onlangs heeft minister Geert Bourgeois het kapitaal ervan verhoogd van 186.000 naar 250.000 euro per jaar.
Journalisten (nu ook die van de audiovisuele media) kunnen bij dit fonds per kwartaal werkbeurzen aanvragen. Bloggers voorlopig nog niet.

De doelstelling van het Fonds is journalisten in staat te stellen projecten van bijzonder aard en kwaliteit uit te voeren. Men wil namelijk de kwaliteits- en onderzoeksjournalistiek alhier bevorderen en journalistieke talenten ontwikkelen.
Kandidaten voor een werkbeurs moeten kunnen aantonen dat hun project ongebruikelijk hoge kosten met zich meebrengt of zo tijdrovend van aard is dat de normale honorering van de redactie niet voldoende is om het project te realiseren. De projecten moeten uitstijgen boven de reguliere verslaggeving of de dagelijkse journalistiek. Het onderwerp of thema moet bijzonder zijn, met een originele invalshoek of aanpak.

Het Fonds onderscheidt vier vormen van financiering. Er zijn werkbeurzen mogelijk voor 1) vooronderzoek, 2) onderzoeksjournalistiek, 3) startsubsidie voor beginnende journalisten, 4) bijzondere journalistiek.

Wij kennen een lokaal project dat heel goed kan gefinancierd met een werkbeurs voor onderzoeksjournalistiek.
Het brengt immers ongebruikelijke hoge kosten mee. Men moet ervoor naar meerdere buurlanden, meer speciaal ook naar Cannes.
En het is tijdrovend: men moet ervoor wobben. Dat wil zeggen: assertief gebruik maken van de Wet Openbaarheid van Bestuur (de WOB).
Het stadsbestuur zal immers niet altijd spontaan bepaalde documenten ter inzage verstrekken.

Titel van het journalistiek product: “Het beslissingsproces en de definitieve besluitvorming bij de totstandkoming van het project multifunctioneel megawinkelcomplex in Hartje Kortrijk”. Ondertitel: “van A tot en met Z”.
Het voorstel voldoet aan alle criteria die de jury van het Fonds Pascal Decroos hanteert bij de beoordeling ervan. Het voorstel heeft een niet regulier karakter. Het is maatschappelijk uiterst relevant. Het is origineel, innovatief, gedurfd, haalbaar, verkoopbaar.
En om de jury helemaal te overtuigen vertellen we nog dat het project multimediaal is: WTV zal immers meedoen en vraagt daarom ook een subsidie aan bij het Vlaams Audiovisueel Fonds én een werkbeurs ‘journalistieke research’.

We moeten ons wel een beetje haasten.
De eerstvolgende deadline voor het indienen van een voorstel is woensdag 31 oktober.
Maar het kan vlug gaan. Op de website van het Fonds kan men zomaar het aanvraagformulier voor een werkbeurs invullen.
De vragenlijst is op zichzelf al interessant.
Bij het hoofdstuk “projectanalyse” vraagt de jury of er wel een conflict steekt in het verhaal. Bijvoorbeeld een verschil van mening, een machtsconflict, een wetsconflict, een botsing van tegenstrijdige gevoelens of strevingen. Zo ja, welke? (200 tekens.)
Andere vragen zijn: wat is er mogelijk aan de hand? wie zijn de hoofdrolspelers? waar en wanneer speelt het zich af?
Telkens met 200 tekens beantwoorden, maar dat zal moeilijk zijn: men vraagt naar wat we net willen onderzoeken.

Journalisten !
Begin al maar te wobben.
Die werkbeurs krijgt u zeker, mits de nodige referenties vanwege het stadsbestuur en de bouwpromotor Foruminvest en Roularta.

P.S.
De WOB is een verzameling van regels omtrent openbaarheid van bestuur. In de Grondwet, federale wetten, Vlaams decreet (specifiek voor provincies en gemeenten). Burgers, net als journalisten, hebben toegang tot quasi alle bestuursdocumenten van alle mogelijke bestuursinstanties.
Ook zgn. voorbereidende documenten waarbij nog geen beslissing is genomen. De uitzonderingen zijn heel uitzonderlijk. Alleen: niemand die het weet.
De bestuurders nog het minst.