Vandaag wordt in de gemeenteraad door een aantal burgers een “verzoekschrift” ingediend. Dat is nog nooit gebeurd, want pas mogelijk gemaakt door het nieuwe gemeentedecreet dat op meerdere wijzen de inspraak van de inwoners wil verhogen en versterken.
Maar een en ander is hier toch niet duidelijk.

Eerst wat voorgeschiedenis.
Toen Tante Post het voornemen had om twee postkantoren te sluiten (Brugsesteenweg en Stasegemstraat) is daar veel protest tegen gerezen. Een petitie kreeg naar het schijnt 5.000 handtekeningen. Het heeft niet geholpen. In de plaats van die postkantoren zijn er nu in de getroffen buurten zogenaamde PostPunten opgericht, ook postagentschappen genoemd. Naar het schijnt tot veler tevredenheid. (Cfr. over dit alles hier nog iets op 29 januari.)

Het actiecomité “Ons Postje blijft” heeft het nu over een andere boeg gegooid.
Is met vragen en voorstellen (of verzoeken?) naar de gemeenteraad getrokken.
Volgens de pers willen de indieners nu dat Stad ergens een gebouw ter beschikking stelt met een uniek loket – bijvoorbeeld de Vetex – voor allerhande openbare diensten (Post, Belgacom, Electrabel, enz.). Nou zeg.

De memorie van toelichting voor de gemeenteraadsleden rept daar eigenlijk niet over.
Daar wordt enkel gewag gemaakt van drie concrete vragen:
1. Bespreking van de vraag: “Wat na de sluiting van verschillende postkantoren”?
2. Overleg instellen met het actiecomité “Ons Postje blijft”.
3. Besluiten overmaken aan de nieuwe regering.

Nu even proberen duidelijk maken dat de stadsadministratie zelf in zijn toelichting de bal misslaat.
Het agendapunt luidt: “VERZOEKSCHRIFT in het kader van art. 200 van het gemeentedecreet”.
Wel, dat artikel 200 heeft het helemààl niet over een verzoekschrift !
Dat heeft het over “voorstellen van burgers”. En dat is totaal iets anders. Hoe een stadsadministratie zich bijwijlen kan vergissen.

Allez. Lees mee.
Het nieuwe gemeentedecreet voorziet inzake participatie van de burger in dit verband twee mogelijkheden. Voorstellen of anderzijds verzoekschriften. Twee helemaal te onderscheiden zaken.

* Voorstellen (en vragen) van burgers.
Dat is art. 200 bis en 200 ter van het decreet.
Inwoners hebben het recht om via een gemotiveerde nota voorstellen en vragen omtrent de gemeentelijke beleidsvoering en dienstverlening op de agenda van de gemeenteraad in te schrijven. Die nota moet alle nuttige stukken bevatten om de gemeenteraad voor te lichten. Onthoud: voorstellen komen op de agenda van de gemeenteraad.
Voor het indienen van voorstellen zijn voor de gemeenten met méér dan 30.000 inwoners de handtekeningen nodig van minstens 1 procent van de inwoners.
Volgens de pers hebben de indieners er 720. Het bevolkingscijfer bedroeg hier op 1 januari: 73.650.
Die 720 is dus schijnbaar niet genoeg.
Maar. Ik zeg ‘schijnbaar’, want voor het indienen van een verzoekschrift is maar één of meerdere handtekeningen nodig ! Geen minimum vereist. Zie hierna.

* Verzoekschriften aan de gemeenteraad.
Dat is art. 201 en 202.
Ieder inwoner (ook een enkeling) heeft het recht om verzoekschriften in te dienen bij de gemeenteraad. De gemeenteraad beslist dan wat men daarmee gaat aanvangen. Dit verzoekschrift komt dan op de aganda met – wel te verstaan – het probleem of men het zal doorsturen naar het College of naar een raadscommissie, met het doel om uitleg te verstrekken.
Onthou: met de vraag wat men er gaat mee doen.
En het is de gemeenteraad (niet enkel het College) dat binnen een bepaalde termijn (laat ons zeggen: drie maand) de verzoeker van antwoord dient.
Een huishoudelijk reglement van de gemeenteraad bepaalt de procedure. Bij mijn weten is dat er nog niet.

Pietje-Precies

Een Pietje-Precies ofte kommaneuker in de gemeenteraad kan dus nog vóór de behandeling van dit zgn. “verzoekschrift” een aantal vragen op tafel gooien.
Gaat het om een verzoekschrift, dan is art. 200 van het gemeentedecreet van toepassing.
Gaat het om een voorstel (of vragen), dan zijn de art. 201 en 202 van tel.

Maar inhoudelijk zijn er over het verzoek, of de vragen en voorstellen van de actievoerders ook wel bedenkingen te maken.
De actievoerders wilden vroeger géén PostPunten en vragen er nu zelf wel een. Terwijl er al twee zijn in de buurt.
De Post hanteert ten andere een aantal criteria voor het 1) sluiten van postkantoren en 2) de inrichting van PostPunten. Voor punt twee : voldoende trafiek in de buurt, goede infrastructuur, bekwaam personeel, enz. Ook mikt de Post hierbij op gebouwen als stations, warenhuizen, buurtwinkels, benzinestations. Stadsgebouwen komen niet ter sprake, en voldoen waarschijnlijk nauwelijks of zelden aan de door de Post gehanteerde criteria.

En is de gemeenteraad wel bevoegd om zich te bemoeien met de vraag waar federale of gewestelijke openbare diensten zich zouden kunnen vestigen? Het onderwerp van een verzoekschrift moet ook tot de bevoegdheid van de gemeente behoren. In die zin is het toch moeilijk om “besluiten” voor te leggen aan de federale regering over de inplanting van overheidsdiensten.

P.S.
Het streefdoel van de Post is: één echt, volwaardig kantoor per gemeente, en daarnaast nog PostPunten.
Kan de burgemeester vanavond niet een keer aan de gemeenteraad de micro- en macro-analyse overmaken die door de Posterijen werd gemaakt over de Kortrijkse situatie? Iedereen zegt dat die bestaat.