De CD&V wil dat de federale regering de lokale besturen meer en beter ondersteunen.
Veel gemeenten staan in de nabije toekomst voor belangrijke uitdagingen: de brandweerhervorming, de investeringen inzake waterzuivering en riolering, de vraag naar zorgdiensten, de pensioenlasten van het personeel. Bepaalde inkomstenbronnen nemen sterk af. Bijvoorbeeld de energiedividenden.
Daarom wil de CD&V dat de brandweerhervorming voor de gemeenten budgettair neutraal blijft. En de inzet van vele vrijwilligers moet gehonoreerd blijven. Bovendien wil de partij ook deze bevoegdheid overhevelen naar de gewesten.
De financiering van de politiehervorming moet bijgestuurd worden. Geen meerkosten voor de gemeenten. Indexering van de huidige dotatie is nodig. Volledige vergoeding aan de zones voor bijkomende statutaire verhogingen. Meer aandacht voor de wijkwerking. CD&V wil ook een evaluatie van het verkeersveiligheidsfonds (het vroegere boetefonds). (CD&V wil hiermee zeggen: betere herverdeling naar Vlaanderen toe.)
De financiering van het huidige federaal grootstedenbeleid dient ook naar de deelstaten te worden overgeheveld.
Inzake de vergrijzing van de bevolking moet het RIZIV-budget voorzien in voldoende ondersteuning. En de stijging van de lokale pensioenlasten moet een “aandachtspunt” zijn voor de volgende federale regering.
De CD&V wil nog altijd een BTW-compensatiefonds dat moet toelaten dat de BTW die de lokale besturen betalen naar hen terugvloeit.
Over het samenleven met “vreemde mensen” en culturen wil de partij absoluut dat gezinshereniging niet langer kan zonder inburgering.
En de voorwaarden moeten “aangepast”: beide partners moeten 21 jaar zijn, beschikken over een behoorlijke huisvesting en een ziekteverzekering, het bewijs leveren van voldoende inkomsten. De nationaliteitswet moet de taalkennis verplicht stellen.
In het algemeen dient de “bemoeizucht” van de hogere overheden met de gemeenten ingeperkt.
Hiertoe wil men dat het Arbitragehof de bevoegdheid krijgt om de bescherming van de gemeentelijke autonomie te waarborgen. Aansluitend hierbij is de partij voorstander van een gemeentelijk effectenrapport. Dat rapport moet de verschillende regeringen verplichten om de financiële weerslag van hun maatregelen op de lokale besturen te berekenen en de middelen hieraan aan te passen.
De CD&V wil ook de gekende Vlaamse resoluties uitvoeren, maar dan wel in een door de partij (samen met de N-VA) geactualiseerde versie.
(Gekende resoluties? Nog nooit iemand tegengekomen die ze kent.) CD&V wil nu nog niet meteen van België een confederale staat maken, maar wel “ondubbelzinnig streven naar een verdere confederale evolutie“.
Nog even kijken of de kartelpartner N-VA ongeveer hetzelfde zegt.
Heel merkwaardig.
De term “gemeenten” komt slechts driemaal voor in het programma van de partij van de Barricade. Waarvan één keer in verband met de nachtvuchten in Zaventem.
Met andere woorden: de N-VA zegt niets over de verhouding federale overheid en lokale besturen. Misschien toch het logische gevolg van het loutere feit dat de partij staat voor een onafhankelijk Vlaanderen. Al staat ook geschreven dat men samen met de CD&V een confederale staatsinrichting wil.
(Wanneer zal men een keer aan de bevolking uitleggen dat een confederale staat overeenkomt met totaal onafhankelijke deelstaten, die dan voor bepaalde materies onderlinge verdragen kunnen sluiten? Bijvoorbeeld: hoeveel water krijgen wij Vlamingen vanuit de Maas om van te drinken. Ruzie gegarandeerd, zoniet een burgeroorlog.)
Maar dit zal onze schepen Jean de Béthune met zijn strijd tegen Cora graag horen: de kartelpartner wil de Ikea-wet wijzigen. Buurgemeenten moeten een recht op beroep krijgen voor wat betreft ontwerpen van handelsvestigingen met een netto oppervlakte van minstens 1000 m².
En voor de N-VA moet het verkeersveiligheidsfonds niet beter worden verdeeld, maar gewoon gedeferaliseerd.
Qua gezinshereniging blijft de N-VA wat meer gematigd dan de CD&V. Een gezinshereniger moet bewijzen over stabiele en regelmatige inkomsten te beschikken.
Tot daar de Nieuwe Vlaamse Alliantie. De partij die dus niet zegt over wat een onafhankelijke Vlaamse regering, met een president, zoal beoogt te doen met de lokale besturen.