Dank zij raadslid Roel Deseyn (CD&V) weten onze staande en zittende magistraten en vooral de kuisvrouwen nu waar ze aan toe zijn.
Als federaal volksvertegenwoordiger heeft hij op 27 februari een vraag gesteld aan minister Reynders (Regie der Gebouwen) over de werken in het oude gerechtsgebouw. Staatssecretaris Hervé Jamar (bevoegd voor de modernisering van de Financiën en de strijd tegen de fiscale fraude) kwam met een onheilspellende boodschap.
Er is geen geld meer! De enorme paleizen van Gent en Antwerpen hebben waarschijnlijk teveel financiële krachten gevergd.

In feite is volksvertegenwoordiger Sabien Lahaye-Battheu (VLD-Poperinge) DE GROTE ZAGE in dit dossier.
Begon er al over in juni 2003. Vroeg toen al aan Reynders of er geen budget voorzien was om een grote renovatie door te voeren.
Het antwoord was: neen. Wel dacht men eraan om het project in delen op te splitsen om zo stapsgewijze vooruit te gaan.

Op 4 maart 2004 stelt Sabien een schriftelijke vraag over de geplande werken. Want na de asbestsanering zouden er noodzakelijke renovaties worden uitgevoerd, diensten uitgebreid beveiligingswerken gebeuren.
Reynders antwoordt dat er een eerste aanbesteding is uitgeschreven en dat het laagste inschrijvingsbedrag 10.345.644 euro bedroeg. Inclusief de technische uitrusting zou het gaan om 13,5 miljoen.
Maar de minister vreesde dat met een budget van 100 miljoen investeringen voor het jaar 2004 in heel België het moeilijk zou zijn om “projecten van enige omvang” in te passen.
Evenwel zou in een ministerraad van maart 2004 een meerjarenplan voor Justitie worden voorgesteld, met de nodige prioriteiten.

Sabien vraagt op 17 juni schriftelijk naar de stand van zaken.
Want zij heeft dat niet vergeten, van die ministerraad.
Grote teleurstelling. De ministerraad van maart 2004 heeft geen beslissing genomen over het renovatiedossier van het oud gerechtsgebouw te Kortrijk ! Didier Reynders zegt nog dat de asbestsanering alleen al geraamd werd op 1,3 miljoen. De regie de Gebouwen zal onderzoeken of het project niet kan opgesplitst in deelzones.

Repliek

Sabien versaagt niet.
Op 14 december 2004 overvalt ze Didier in de Commissie voor Financiën met een mondelinge vraag.
Staat het project werkelijk op “hold”?
Reynders zegt nu uitdrukkelijk dat het renovatieproject door Justitie niet is opgenomen in het meerjarenplan 2005-2008.
De vastlegging van een krediet van 10 miljoen is niet mogelijk.
Maar de Regie der Gebouwen bespreekt met Justitie een opsplitsing in fasen. Justitie vindt dat er een uitbreiding en modernisering nodig is. Als er geen budgettair realistisch voorstel komt is Reynders bereid om in de volgende weken verder te gaan met een aantal eerste werken inzake asbestsanering.
Sabien antwoordt, geheel verbouwereerd: “Mijnheer de voorzitter, ik heb geen repliek.”

Van kastje naar de muur

Het wordt 21 juni 2005 nu.
Sabien vraagt mondeling om eindelijk eens een doorbraak tot stand te brengen in het dossier. Het is staatsecretaris Hervé Jamar die mag opdraven met het antwoord.
Op 21 december 2004 is er door de Regie een voorstel overgemaakt aan Justitie om de werken uit te voeren in vijf fasen. Justitie heeft nog niet gereageerd !
Nu overgaan tot voltooiingswerken ingevolge de asbestsanering zou wel betekenen dat het gevaar bestaat dat bij het uitvoeren van de eigenlijke renovatie bepaalde werken moeten worden overgedaan. Maar we hopen dat na akkoord van Justitie een eerste schijf kan gereserveerd om de werken alsnog in 2005 aan te vangen.
Nu nog ramen beginnen schilderen die onvermijdelijk dienen te worden vervangen zou een verspilling betekenen. Voor zaken als sanitair, elektrische installatie en zeker voor zaken die de veiligheid in het gedrang brengen zal – indien noodzakelijk – worden ingegrepen.

12 juli 2005.
Alweer een mondelinge vraag van Sabien. (Dat helpt soims.)
Nu moet Laurette Onkelinx (P.S) van Justitie het ontgelden.
Zij zegt nu dat het voorstel van de Regie (d.d. 21 december 2004) drie fasen omhelsde, van elk 3 miljoen euro. En te spreiden over meerdere jaren. En dat “de bezetter” van het gebouw daarmee akkoord ging.
Laurette is van oordeel dat de vertraging veroorzaakt is door een misverstand bij de Regie der Gebouwen. Dus Reynders (een liberaal). Er moest helemaal geen akkoord komen van Justitie.
Repliek van Sabien: “Ik betreur dat men mij van het kastje naar de muur stuurt.”

We schrijven 7 februari 2006.
Mondelinge vraag van Sabien, nu weer voor Didier.
Zij zegt nu dat de volledige renovatie was gepland ten belope van 16 miljoen euro. Nu blijkt dat zelfs bij de opsplitsing van de werken er niet voldoende kredieten zijn.
Sabien vraagt of het klopt dat het plan voor de volledige renovatie naar de diepvries is verhuisd. Dat er slechts een budget van 1.260.000 euro is vastgelegd? Voegt er tussendoor aan toe dat “de mensen ter plaatse” eigenlijk nooit vragende partij zijn geweest voor een volledige renovatie. Als de zittingszalen maar weer toonbaar worden gemaakt.
Reynders zegt dat er zelfs bij een opslitsing in fasen geen voldoende investeringsenveloppe voorhanden is.
Er is beslist om de meest dringende herstellingswerken uit te voeren. Ja, met een budget van 1,26 miljoen voor 2006.
Repliek van Sabien: “Ik dank de minister voor zijn antwoord en kijk samen met u uit naar de realisatie van de werken die eigenlijk al drie jaar geleden hadden moeten uitgevoerd.”

Terug naar af

En nu is het dus de beurt aan Roel Deseyn. Vraag die dateert van 21 februari laatstleden.
Hij heeft duidelijk al het voorgaande alhier niet gelezen want vindt dat het hoog tijd wordt dat het dossier over het gerechtsgebouw een keer aan bod komt in het Parlement.
De situatie is schrijnend. Voor de asbestverwijdering werden jaren geleden al plafonds, vloeren en wanden opengebroken. Men werkt er nu nog tussen het puin. En het heeft geen zin om aan oplapwerken te doen.
Hervé Jamar antwoordt.
In 2006 is er overleg gepleegd over de vraag welke werken er prioritair zijn. De aanbesteding wordt nog dit jaar 2007 uitgeschreven.
Gelet op de hoge kostprijs van een totale renovatie en verbouwing (13,5 miljoen) zal er moeten gezocht naar een alternatieve oplossing, bijvoorbeeld een privaat-publieke samenwerking of een alternatieve financiering.
Omdat daarvoor geen tijdspanne bepaald kan worden is het wellicht verantwoord de huidige situatie te verbeteren met een minimum aan uitgaven.
Jamar voegt er nog fijntjes aan toe dat een groot deel van de gerechtelijke diensten in Kortrijk toch al een aantal jaar geniet van een hedendaags werkcomfort in het nieuwe gerechtsgebouw.

Roel: “Dit is terug naar af. Dat is heel vreemd want er was in februari een aanbesteding voor 10 miljoen aan bouwwerken, 1 miljoen voor centrale verwarming en 1,4 miljoen aan elektriciteitswerken.”

Dat is weer politiek.
Zich afvragen waarom er hier twee justitiepaleizen moeten zijn.