De burgemeester meent van wel.
Maar hoe zouden wij – kiezers toch – dat nu kunnen weten?

De vergaderingen van het College van Burgemeester en Schepenen (CBS) zijn niet openbaar. Of course.
Zijn er daar soms nog echte ruzies? Er wordt met veel, en midden mensen daarover alleszins, niet veel uit de biecht geklapt. UIT RESPECT. Ook niet door kabinetsmedewerkers. (Hoe houden die gasten mekaar in de gaten?)
Voorbereidende documenten met de alternatieven voor beleidsbeslissingen ziet men praktisch niet. Die uiterst belangrijke rapporten van het zgn. “strategisch college” (een vergadering met ambtenaren) ook al niet. Interne audits nog minder. De tussentijdse doorlichting van de musea – voorzien voor vorige maand september – blijft uit. Verslagen van “mystery shoppers” bij de stadsdiensten blijven geheim. Directeurs( -trices) van de diensten kijken watchers even in het voorbijgaan meestal ietwat schichtig aan. Je hebt ook schepenen die pertinent, wat men noemt: “de waarheid verdraaien”. Niemand weet dit. Het staat niet in de gazetten.
Maar de dochters van de burgemeester, werkzaam bij Roularta, zullen ons in de toekomst op de Grote Markt met een lichtkrant informeren over alles en nog wat. WTV!

Dossiers voor de gemeenteraad zijn méér dan één keer onvolledig.
Wat Karel Debaere van Leiedal zoal uitricht of uitspookt in dienst van Stad weten enkel enige insiders. (Schepen Frans Destoop, voorzitter van Leiedal. U denkt toch niet dat hij het politiek theater achter de schermen als een schim zal verlaten?)
De meerdaagse vergaderingen ter voorbereiding van de begroting gebeuren ook wel eens op locaties buiten de stadsgrenzen. Dus.

Dit is een transparante stad, nietwaar?
En de lokale media zijn zo tam als tamme gemuilkorfde hondjes kunnen zijn.

Niettemin bestaan er toch enkele objectieve indicatoren om te antwoorden op de nu wel prangende vraag of Kortrijk goed wordt bestuurd.
Morgen of overmorgen méér hierover.
Dit stukje is gewoon een cliff-hanger voor een vervolgverhaal dat nog moet starten.

Vergeet intussen onze poëziewedstrijd niet. (Zie in “zonder categorie”.)
De winnaar – tot op heden – voor de categorie “haiku’s” is Benjamin Stockman, iemand van Groen.
Nog wel zijn eerste haiku, en ’t is al raak, ook wat de vormvereisten betreft.
Hier gaat hij:

shoppingcomplex komt
stof lawaai en nog veel meer
waar zijn de mensen?