Sommigen kunnen het niet laten.
Om de zoveel jaar is er heibel over het vliegveld Kortrijk-Wevelgem.
Dan gaat het weer over geluidsoverlast, een andere keer over veiligheidsrisico’s, of over arme vogeltjes.
Men mag allerhande bezwaren telkens opnieuw weerleggen (dat wil zeggen objectief bekijken en nuanceren), het helpt niet.Zie nog maar eens mijn stukje van 22 februari 2005.
Daarin werden volgende vragen beantwoord:
* Kunnen er aldaar nog ongelukken gebeuren? (Ja!)
* Wil men het vliegveld weg?
* Wat kost de exploitatie aan de gemeenschap?
* Hoeveel geluksmomenten vallen er per dag te beleven op het vliegveld?
Het brengt absoluut geen zoden aan de dijk om de kommentaren bij die vragen alweer te herhalen. De geborneerde en totaal irrationeel vooringenomen tegenstanders van het vliegveld (au fond zijn er dat niet zoveel) zullen dat voor de rest van hun leven blijven. Niets aan te doen. Het zijn één-dimensionele, gesloten geesten, overigens in heel hun wereldbeeld en hun belevingen. In het algemeen ontoegankelijk voor argumenten die ingeroeste opvattingen kunnen wijzigen.
Dit keer vinden de tegenstanders alweer een alibi om hun bekrompenheid te rationaliseren in een centenkwestie. Het is nu namelijk zo dat het vliegveld een permanente brandweer nodig heeft om zijn status van internationaal vliegveld te behouden. De kosten hiervoor worden geraamd op 655.000 euro.
(Dat is eigenlijk niet juist geformuleerd. Kosten voor “airport fire fighting” hangen af van het type toestel dat er gemiddeld landt, niet van de vraag of het nu al of niet om een internationaal vliegveld gaat.)?
Vandaag wil ik me eerst even wat kwaad maken. Later volgen nog wat meer serene informatieve bedenkingen.
ROL VAN DE JOURNALISTIEK
Hebt u soms al een keer in het “Kortrijks Handelsblad!” een gedegen, paginagroot en verhelderend stuk gelezen over de kosten van het Buda-Kunstencentrum, de kerkfabrieken, de intercommunale Leiedal, het KVK-voetbal? En met een of ander kritisch standpunt hierover? Neen.
Het weekblad kan, mag, durft over heelwat politieke zaken in Kortrijk niets schrijven, laat staan een mening geven.
Maar de genaamde journalist DEL kan het niet nalaten om bij gelegenheid zijn regelrechte afkeer tegenover het vliegveld te laten blijken. In het nummer van 24 maart was het weer raak. Dat ging dus over het probleem met de brandweer.
Let nu eens op het subjectieve woordgebruik.
Gemeenten moeten financiële provisie “ophoesten”. Vliegveld “hopeloos” op zoek naar centen. “Niet te betalen” facturen. En: “de hamvraag is wel of het sop de kool waard is, want een vliegveld runnen, kost aardig wat duiten”.
We blijven boos.
Wanneer zal “Het Kortrijks Handelsblad!” een keer vertellen hoeveel aardige duiten het runnen van onze kerkfabrieken kost? (Dit jaar 1,2 miljoen euro aan werkingskosten alleen al en 668.000 euro aan buitengewone uitgaven. EURO!)
Journalisten maken ook wel eens fouten. Hebben ze al wel enig jaarverslag, balans, financieel rapport, investeringsplan van het vliegveld gelezen? Vandaag nog vraagt DEL naar een “business plan met facts en figures”. (Dat ligt hier nu voor mijn neus. – Later meer hierover.)
En in een vorig nummer van zijn weekblad had hij het over internationale luchthavens waaronder .. Gent! (Het vliegveld aldaar is al tientallen jaren geleden opgedoekt.)
“Het Nieuwsblad” kent er trouwens ook iets van. Daar heeft men het vandaag nog over Wevelgem als één van de drie “regionale” luchthavens. Wevelgem is dat dus niet. (Als het statuut van het vliegveld kon erkend worden als “regionaal” is alles opgelost.)
Journalist DEL houdt er ook van om in de eerste plaats vijanden van het vliegveld aan het woord te laten.
Die laat hij dan – in zijn naam – bijvoorbeeld de vraag stellen of de gemeenschap wel moet “opdraaien” voor “de hobby van gefortuneerden”. (Dat is dus alweer een onuitroeibaar verkeerde perceptie, nee: een goed onderhouden leugen.)
In een vorig nummer liet hij ook drie gewone lezers (die ook van toeten, noch blazen weten) een weeral heel insinuerende en suggestieve vraag over het bestaan van het vliegveld beantwoorden maar wellicht tot zijn verbazing waren de meningen toch nog ietwat genuanceerd.
In het “Kortrijks Handelsblad!” van vandaag mogen de Spiritisten (volksvertegenwoordiger Bart Caron en raadslid Piet Missiaen) beweren dat het vliegveld Wevelgem “een onbetaalbaar luchtkasteel” is. Daarbij krijgen ze de gelegenheid om enige demagogische onzin te verkopen. Zo bijvoorbeeld opperen dat een gemiddeld OC (ontmoetingscentrum) van Kortrijk evenveel personen per jaar bereikt als het vliegveld. En: voor de prijs van de aanpassingen van het vliegveld kan je alle jeugdlokalen van het intergemeentelijk gebied (13 gemeenten) vernieuwen.
En weet je wat?
Spiritisten en ander vijanden van het vliegveld triomferen als er een of andere trafiek even daalt. Maar als die stijgt is het ook niet goed. Er is geen touw aan vast te knopen.
Wat moet je daar nu in godsnaam mee aanvangen, met dit soort waanzinnige bedenkingen?
Bart en Piet ! Nooit meer vliegen hé !! Zie dat ik jullie nooit meer zie op een een of ander vliegveld!
WEVELGEM ZEEHAVEN ?
In een volgend stuk willen we een keer een vraag stellen die nooit aan bod komt.
Waarom vraagt er zich niemand af wat het kanaal Kortrijk-Bossuyt kost aan de gemeenschap? Of wat de Leiewerken kosten (ook aan Stad)? Voor hoeveel binnenschepen?
Heel spijtig dat de piste van vliegveld Wevelgem geen waterweg is.
Dan zou die totaal bekostigd worden door de gemeenschap en beheerd door bijv. de NV Waterwegen en Zeekanaal. Journalist DEL zou dan geen vragen stellen over de mogelijke “return” van de piste.
Heel spijtig ook dat de piste van het vliegveld niet beschouwd wordt als een gewestweg, of een autoroute. Want weet u dat die piste van nauwelijks enkele kilometer lang ons (personen en goederen) in staat stelt om in één uur honderden kilometer verder te geraken?
En waarom wordt de luchthaven van Wevelgem niet aangezien als een zeehaven?
En als dusdanig bestuurd en gefinancierd? Leg dat maar eens