(Wist u dat de BSP ooit 23 procent van de stemmen kreeg? Maar dat was in 1946, in het kader van de repressie.)In volgorde van het aantal naamstemmen (met tussen haakjes de stemmen in 1994 en eventueel ook nog 1988):
1. Lijsttrekker en nu schepen Philippe De Coene: 3.740 (814, ja “slechts 814) (-)
(In 2001 zag de almachtige CVP zich gedwongen om voor het eerst een coalitie tot stand te brengen in het College.)
2. Roger Lesaffre: 919 (550) (445)
3. Marc Lemaitre: 873 (972) (542)
4. Vakbondsman (niet fanatiek) Eddy Van Lancker: 767 (-) (-)
5. Germain Coulembier: 694 (1.079) (1.232)
6. Hilde Overbergh (stond op de tweede plaats): 668 (-) (-)Voor een procentuele berekening van de interne populariteit kunt die voorkeurstemmen ook afzetten tegenover het totaal aan uitgebrachte naamstemmen op de lijst.
In 2000 nogal veel (plebisciet voor Philippe?): 19.827. In 1994: 11.753. in 1988: 17.710.
Een grote stemmentrekker was indertijd advocaat Jules Mathys. Hij kreeg ooit (1976) 2.457 kiezers achter zich. En een figuur als Rudy Dejaegere (1.352 stemen in 1988)kon er ook wat van. Maar op een gegeven moment was hij de politiek beu (d.w.z. ook Philippe De Coene) en zocht zonniger oorden op. En wie herinnert er zich niet Eric Staelens? En Arséne van Links? Niet echt een stemmentrekker, maar je beleefde tenminste nog wat in de stad. Hij organiseerde politiek debatten! Buiten de gemeenteraad. Puur ideologisch en toch ter zake. Nu niet meer mogelijk.
In 1994 waren de stemmentrekkers: Germain Coulembier (1.079), Marc Lemaitre (972), Philippe De Coene (814). Bij de opvolgers: Ivonna De Deken-Sercu (530).De partij viel van 15,6 procent (1998) terug op 13,3 procent mede omdat heelwat Markenaars die achter Rudi Dejaeghere stonden hadden afgehaakt.
Germain Coulembier (die nu niet meer opkomt) behaalde vroeger ook méér dan 1.000 stemmen. Zelfde effect al Joël Devos indertijd bij de CVP: loketbediende. Goed bekend in Heule. SP.A zal daar naar vervanger moeten zoeken.
Roger Lesaffre is ook nog altijd populair in randgemeenten als Bellegem en Rollegem. Druk in de weer in het verenigings- en uitgaansleven. Verzamelt ook stemmen achter zich door het paradoxale gegeven dat hij het niet altijd eens is met De Coene.
Dossiervreter Marc Lemaitre laat zich dankzij zijn bescheiden karakter niet in het zonnetje zetten en vertoeft dus in de schaduw van De Coene. Blijft hij voor altijd in de luwte? Mag hij van Philippe dan nooit eens schepen worden?
De triomf van Philippe De Coene is ook te wijten aan zijn manier-van-zijn. (Door puur toeval is hij een keer terecht gekomen in het Europees Parlement en toen is zijn ster gaan rijzen.)
Beetje lefgozer, komt imponerend over en laat zich graag omringen door wat meer onderdanige karakters. Acolieten die naar hem opkijken. Heeft als gewezen journalist ook de pers achter zich (tot en met “De Morgen”) en kent iets van marketingtechnieken. (Op zijn sokken reclame maken voor zichzelf, – personal branding – schijnbaar in het algemeen belang van de partij, of de leer.)
Krijgt Hilde Overbergh straks weer de tweede plaats op de lijst? Het is geen echt politiek beest (wat haar siert).
De lijstvorming bij de SP.A wordt heel delicaat.
De Coene wil immers via een kartel met “Spirit” Vlaams volksvertegenwoordiger Bart Caron in onze gemeenteraad. (Al die vroegere jaren heeft hij wel telkens op 1 mei gepleit voor een samengaan met Agalev. Wordt Jan Dhaene ook weer kandidaat?)
En wat zal men doen met raadslid Piet Missiaen? Nu ook van Spirit. Wordt hij opgeofferd ten voordele van Bart Caron?
De SP.A is wel degelijk op zoek naar verruiming. In de zin van verjonging (Animo!) vervrouwelijking en zelfs openingen naar meer katholieke milieus. Men wil ook wat meer professionalisering in de eigen kring door bijv. de opname van kabinetsleden op de lijst.
(Dit stuk is nog onderhevig aan correcties en aanvullingen, naargelang de reacties die we kunnen krijgen. Hetzelfde geldt voor de andere verhalen in onze serie “stemmenkanonnen”.)