Ge moet hier werkelijk op alles letten.
Op 14 februari laatstleden hadden we het nog over onze vier zustersteden, plus de geprivilegeerde banden met Wuxi, Tasjkent, Greenville én onze stedenband (ontwikkelingshulp) met Cebu.
En dit naar aanleiding van een schriftelijke vraag van raadslid Wilfried Depauw (Vlaams Blok) die pas na vier maanden vanwege het stadsbestuur een antwoord kon krijgen in het zgn. Bulletin. 

En nu blijkt dat dit laattijdig antwoord zelfs onvolledig is.
In het overzicht vanwege de stadsadministratie van onze contacten met buitenlandse steden ontbrak de relatie met Butaro (Rwanda) totaal. Hapert er iets ?
Geen woord in het Bulletin over onze projecten aldaar, de financiering ervan en de evaluatie. (Het ging om waterleidingen, hospitaal, scholen, marktplein, zonnepanelen.)
We hebben dus maar zelf even een en ander opgezocht.

Onze contacten met Butaro dateren eigenlijk al van in 1977 (sommigen zeggen 1975). We gaven toen al een toelage aldaar voor een voedings- en gezondheidscentrum. En dit op vraag van Roobrouck, voorzitter van de Vlaams-Rwandese Vereniging “UMUBANO”. Daarover straks meer.
Onze toenmalige schepen van ontwikkelingssamenwerking ging dientengevolge in de latere 70’er jaren de watervallen bekijken. Glunderend op de foto in onze lokale gazetten: Norbert Ravau.

In oktober 1987 werd de jarenlange vriendschap met de plaatselijke dokter (Koen Dumon en echtgenote Tania Delmotte, later Pierre Joris en Patricia) bezegeld door een officiële jumelage met Butaro.
Op de begroting 1986 kwam al onmiddellijk een bedrag van 200.000 BEF voor Tania en nog eens 500.000 BEF voor de bouw van een voedings- en gezondheidscentrum.
In 1987 ging er 10.430 fr. naar de productie van samengestelde kindervoeding. Verder opnieuw 500.000 fr. voor de uitbreiding van het hospitaal en 223.770 fr. als voorschot op de wedde van de opvolger van dokter Dumon. Vanwege de 11.11.11-actie nog eens 151.523 fr. Dat is een totaal van meer dan 22.000 eur voor dat jaar alleen al. In 1988: 750.000 fr. In zwart-Afrika zijn dit duizelingwekkende sommen.Vergelijk met wat we nu geven.)

De laatste Kortrijkse delegatie dateert van september 2002. Was toenmalig schepen Maria Danneels niet van de partij?
(Tien jaar te voren is raadslid Patrick Jolie daar al op persoonlijke titel geweest, met de rugzak nog wel en puur gebruik makend van openbaar vervoer. Heeft hijzelf gezegd, in een gemeenteraad.)
De Stadsdelegatie heeft in 2002 alleszins opnieuw besloten van de “geprivilegeerde samenwerking” met Butaro verder te zetten. Zo te horen een beetje voor eeuwig. Overigens is die band al die jaren eigenlijk nooit verbroken. We kennen aldaar niet alleen broeder Gratien en Cyriel en François, maar ook een pater: Richard Dessureault. Pater geniet nu al enkele jaren van elektrische stroom op zijn kamer, dank zij twee (kleine) zonnepanelen geplaatst door de zoon van een gewezen Kortrijks burgemeester.

Vanwege de verschrikkelijke gebeurtenissen in het Rwanda van 1994 moest het gezondheidscentrum “gerehabiliteerd” worden.
Op een bepaald ogenblik (het jaar vergeten, 1999 ?) zijn we ook gestart met de bouw van een (nieuwe, beetje verplaatste) overdekte markt in Butaro. Zoals gebruikelijk in Kortrijk dan in twee fasen, samen met aannemer Multi-Construct. Einde van de werken was voorzien in 2004. Het jaarlijks financieel engagement van Stad zou dan worden “afgerond”. (Een andere bron vermeldt 2002 als einddatum voor de werken.)

Het Schepencollege heeft in december 2004 beslist om een laatste toelage voor de markt te voorzien. Afgesproken werd dat de gelden voor de afwerking van de overdekte markt zouden overgemaakt wanneer “de tijd rijp” was. En nu (nu!) is de tijd rijp.

Het College heeft zopas besloten om via de vzw Umubano nog juist geteld 6.029 euro over te maken.
Vanaf heden kan de vzw Umubano voor Butaro enkel nog geld krijgen via een gewone projectaanvraag. Aldus het College.

Wel, dit alles is in flagrante tegenspraak met vroegere engagementen.
En niet enkel deze gemaakt bij ons laatste bezoek van 2002.
De gemeenteraad van 12 mei 2003 heeft een NOORD-ZUID-beleidsnota voor de jaren 2003 tot en met 2006 goedgekeurd.
Daarin staat méér dan één keer te lezen dat Stad zijn geprivilegeerde samenwerking met Butaro wenst verder te zetten. En het beleidplan voorziet daarvoor in die periode een bedrag van 9.915 euro.(CD&V-fractieleider Filip Santy was hier ook zeer verheugd om.)
Bij de lectuur van het beleidsplan van 2003 krijgt men nooit de indruk dat de banden
met Butaro eindigen in 2006. Integendeel.
Zo lees je dat “de steun die Kortrijk aan Butaro verleent door beide partijen als zinvol wordt ervaren”. En: “het is dan ook een evidente keuze om Butaro in de toekomst te blijven volgen en ondersteunen bij hun stappen om als gemeente te groeien”.
Stad wil zelfs uitkijken naar partners (andere nog dan Umubano) om de samenwerking voor projecten (meervoud) te blijven volgen.
Nog vorig jaar kreeg Umubano van de dienst ontwikkelingshulp 1.500 euro voor de uitbreiding van een gemeentelijke basisschool.
Overigens is het zo dat afgesloten convenanten met de Vlaamse Gemeenschap een stedenband voorzien met een partner uit het Zuiden. (Uiteindelijk is dat Cebu op de Filippijnen geworden.)
Het strategisch plan ontwikkelingsamenwerking 2005-2007 zegt nergens dat de samenwerking met Butare wordt verbroken.

De burgemeester van Butaro zou Stad wegens woordbreuk een proces kunnen aandoen.
Onze burgervader Stefaan De Clerk voor een tribunaal in Kigali! In ’t roze.

En nu nog wat over de vzw UMUBANO.
U vindt er ongeveer alles over (uitgenomen de boekhouding) op www.umubano.be .
De NGO is gevestigd in Vichte. Voorzitter: Jean-Pierre Roobrouck. Ondervoorzitster (vliegt beetje geregeld naar Kigali): Anne Maes-Geerinck.
Partners in België zijn o.m. de provincie Oost-Vlaanderen, de gemeente Nazareth en vooral stad Waregem. Maar ook Gavere en Lierde.

Interessant is dat Umubano nog lid is van 11.11.11 en aldus als landencomité een jaarlijkse financiële steun krijgt. Van 11.11.11.
Waarom is dat nu zo interessant?
Het College van Burgemeester en Schepenen zegt dat Umubano voortaan alleen nog steun kan krijgen via projectaanvragen.
Dit is volkomen in tegenspraak met een reglement goedgekeurd in de gemeenteraad van 9 juli 2004.
Over subsidies inzake ontwikkelingssamenwerking bepaalt dit reglement dat NGO’s die lid zijn van 11.11.11 (en daardoor genieten van een deel van de opbrengsten van 11.11.11-acties) NIET KUNNEN ondersteund worden.

Hoe zullen we dit nu weer oplossen?
Mag er nu niemand meer naar Kigali?
Moeten we nu allemaal naar Cebu?

Alweer een positief voorstel.
Laat ons de huidige schepen van ontwikkelingssamenwerking Alain Cnudde met een missive sturen naar Rwanda om het dreigende palaver met de nieuwe burgemeester van Butaro in de kiem te smoren.
Wel met een Airbus van SNBA, en niet met Silverback. Anders zien we hem niet meer terug.