Dat is de bekende formule om de waarde van de exploitatie van de ondergrondse parking van het Schouwburgplein te bepalen.
Dit gegeven kregen de gemeenteraadsleden evenwel niet te zien op de zitting van laatstleden maandag 10 oktober. (De beredeneerde uitslag van deze som ten andere ook niet.)

Gelukkig maar.
Zo konden zij zonder kennis van zaken volmondig akkoord gaan met de aankoopprijs die Stad heeft bedongen (wanneer?) bij de eigenaar van de parking, de N.V. Ladeuze.
Die aankoop stond niet eens als afzonderlijk punt op de agenda.
De unanieme gemeenteraad heeft de parking gekocht middels een nieuwe post uit de (tweede) begrotingswijziging voor dit jaar. Samen met een vroegtijdige beëindiging van de erfpacht. Dit laatste punt werd nog bij hoogdringendheid toegevoegd aan de agenda. En zo is ook dat beklonken.
Het is hier een veemarkt. Handjeklap.

De raadsleden waren bij deze mega-aankoop dus niet in het bezit van het evaluatierapport van bedrijfsrevisor J.-M. Boes betreffende de overname van de ondergrondse parking Schouwburg jegens de N.V. Parking Ladeuze. En dit rapport dateert al van 17 juni 2005 !

Een normaal mens noemt dit: achterhouden van informatie door een openbaar bestuur.
In een normale gemeenteraad zou er minstens een schorsing van de vergadering zijn gebeurd. Of zelfs een verdaging van het punt.
In Nederlandse steden zou de verantwoordelijke schepen van Financiën het hard te verduren krijgen. Men zou zijn ontslag geëist hebben. Die “vergetelheid” zou in de nationale kranten ter sprake zijn gekomen. Hier niet. En alleen raadslid Vincent Vanquickenborne beschikte over het nodige politiek bewustzijn om tegen te pruttelen.
Hier ter stede heerst de gezwinde, troostvolle christendemocratische filosofie van “eind goed, alles goed”. (U weet wel, u wou net – nog een keer – zelfmoord plegen en het is – alweer- mislukt.)

Wat kandidaat-raadsleden bij de komende gemeenteraadsverkiezingen nog dienen te weten is dat een gemeenteraad geen geldige besluiten kan nemen op grond van een onvolledig dossier. Zoals hier de komende maanden tot vervelens toe zal worden toegelicht: een gemeenteraad is geen borreltafel.

Gelukkig vindt kantoor Boes (dat door jarenlange ervaring perfect weet wat men geacht wordt te doen met en voor het stadsbestuur) in zijn verslag een overnameprijs van 4,5 miljoen een verantwoord bedrag.
Hij houdt hierbij ook rekening met de hoge investeringen die Ladeuze heeft verricht. Per 31 december 2004 mag men de netto-boekwaarde van die investeringen ramen op 3,4 miljoen euro. En bij een actualisatievoet van 8,6 procent (verwacht rendement) kan de actuele waarde van de exploitatie geschat worden op ca. 5 miljoen euro.

Als de raadsleden dit rapport op tijd hadden gekregen zouden ze toch wel door tenminste één gegeven uitermate verrast zijn geweest.
Blijkt nu dat de stad al voor 15,2 miljoen BEF aan “tussenkomsten” heeft gedaan aan de N.V. Ladeuze! Gegarandeerd zeker dat geen schepen van Financiën – tenzij Hilde – (NU Alain Cnudde) dit wist.
Het rapport-Boes zegt nog dat men die “tussenkomsten” als een lening moet beschouwen, terugbetaalbaar in 2028. De contante waarde hiervan mag worden geraamd op 4 à 6 miljoen BEF.
Dit belangrijk gegeven mag men waarschijnlijk wel beschouwen als een doorslaggevend onderdeel van de deal die Stad kon maken met Ladeuze. (In een normale, behoorlijk bestuurde stad zouden er in het dossier ook verslagen steken van de onderhandelingen.)

Het is altijd wel een aangenaam verrassend gebeuren als onze gemeenteontvanger het woord krijgt van de burgemeester. Die ambtenaar is doodeerlijk. Een verademing.
En dat wil iets zeggen in deze stad. (Hij zit er me dunkt niet verveeld mee, verschiet er nauwelijks zelf van. Het ontglipt hem gewoon. Zo’n kerel is een zegen voor de stad. Als je hem aanhoort zit je gewoon te flippen. (Schepen Alain Cnudde van geldzaken is – god weze gezegend – ook wel een beetje zo, maar de basiskennis is hier nog niet alles.)

Zo wist ons aller ontvanger (zijn naam weze geprezen) te vertellen dat hij bij de onderhandelingen wel degelijk de indruk kreeg dat Ladeuze die parking echt kwijt wou. En ook dat Ladeuze heel weigerachtig was bij het vrijmaken van cijfergegevens over rendement en zo.

De exploitatie van de Schouwburgparking is door de jaren heen negatief geweest.
In 1999 bereikte men een kleine positieve cash-flow van 1,6 miljoen, dan nog door een herfinanciering op korte termijn. (Ter info voor kandidaat-raadsleden op de lijst in 2006: dit is door een straight loan.)

Nog dit.
Voor de burgemeester moet de schouwburgparking absoluut zelfbedruipend zijn.
De parkeertarieven zullen daardoor bepaald worden.

P.S.
Eind goed, alles goed. Natuurlijk. Hoeveel kost(t)en die jarenlange (al van voor deze bestuursperiode) onderhandelingen aan de Stad? Kantoor Boes?