In de gemeenteraad van a.s. maandag 14 februari wordt nu eindelijk beslist wat men gaat doen met de derde en vierde verdieping van het voormalige KBC- gebouw aan de Leiestraat. Wat nu het “nieuwe” stadhuis is.
Er komt daar een “dakcafé” en er zullen een aantal vergaderzalen heringericht worden. Geraamde kostprijs: 162.573 euro.
(Kwestie van positivo te zijn? Het weze onze ambtenaren van harte gegund. Maar daar gaat het nu net niet even over.)
Ook deze werken zijn in het verleden buiten de voorziene totale kostprijs van het nieuwe stadhuis gehouden.
Het is ongelooflijk hoe er in dit dossier wordt gegoocheld met cijfers.
We blijven beleefd: de gemeenteraad (en daarmee ook de Kortrijkzaan) werd bij de beslissing tot aankoop van het KBC-gebouw in de Leiestraat gewoon een rad voor de ogen gedraaid.
Het gebouw zelf heeft in de staat waarin het zich bevond 6.250.000 euro gekost.
Hét grote motief om de raadsleden te overtuigen om over te gaan tot de aankoop van het bankgebouw was dat het zich juist in zéér goede staat bevond, en ook technisch heel goed was uitgerust. Er zouden slechts “minimale aanpassingen” nodig zijn. Voormalig burgemeester baron de Bethune zei dit letterlijk in de Raad van 21 juni 1999.
De indruk werd gewekt dat het gebouw zo goed als instapklaar was.
Voor de “renovatie en herinrichting” van het gebouw voorzag men dan na enig gepeins begin 2001 nog maximaal 2,5 miljoen euro.
In een later stadium werd dat na nieuw overleg met tante NOA 3,2 en 3,3 miljoen euro.
De totale kostprijs van het nieuwe administratieve centrum (N.A.C.) zou dus volgens het College zowat 9,5 miljoen euro bedragen.
Het wordt hoog tijd dat schepen Jean de Bethune opening van zaken geeft.
Dat het CBS een keer per lot (hoeveel zijn er nu eigenlijk: 9 of 11 of nog meer?) nauwkeurig aangeeft hoeveel de initiële en de herziene raming bedroeg, wat de biedprijs van de aannemer was bij de gunning, en wat de uitvoering van de werken en de herzieningen uiteindelijk hebben gekost (voorlopige en definitieve oplevering).
De Kortrijkzaan kan daar nu stilaan een overzicht van krijgen, netjes in kolommen gerangschikt. Als er nog plaats is : ook in de Stadskrant. Voor het sportcentrum Wembley bijvoorbeeld heeft het CBS dit intern wél gedaan. Voor de parking op de Veemarkt en de bovenaanleg ervan dan weer niet. Voor de sporthal aan de Lange Munte ook nog niet.
(Het aloude vervelende probleem van de actieve en passieve openbaarheid van bestuur.)
In de gemeenteraad van juli 2004 is er een keer een soort N.A.C.- eindafrekening gegeven.
Voor bepaalde loten waren de bedragen evenwel nog niet definitief.
Men kon toen ook vaststellen dat er achteraf toch allerlei “structurele mankementen” en “zwakke plaatsen” in het gebouw waren ontdekt: vloeren, sanitair, waterdichtheid, defecten, enz.
De “voorstudies” – nochtans met medewerking van “iemand van de KBC die het gebouw door en door kent”- hebben die dan niet gerapporteerd? Ook kwam de brandweer plots op de proppen met bijkomende eisen inzake veiligheidsinvesteringen.
En natuurlijk werden er tijdens de werken allerhande onverwachte “opportuniteiten” ontdekt.
Bijkomende werken dus inzake bijvoorbeeld vergaderzalen, electrische installaties, sanitair.
Bepaalde overschrijdingen liepen dan ook hoog op. Voor het lot electriciteit ging de afrekening zelfs 41 procent boven de oorspronkelijke biedprijs.
Maar het ergste was dat er toen bij dit overzicht op een handige wijze allerhande werken en kosten buiten het extern vooropgestelde N.A.C.-budget werden gehouden.
Bijvoorbeeld: de leningslasten, de voorstudies, de honoraria, de ontmantelingswerken, de bekabeling, het groen dak, de signalisatie, de omgevingsaanleg.
Het gaat hier niet om kleine bedragen. Voor de honoraria gaan we zeker naar 300.000 euro. De leningslasten bedragen alléén al voor de aankoop van het gebouw alleszins 700.000 euro.
De signalisatie rond het stadhuis kost 51.000 euro. De omgevingsaanleg 152.222 euro. Voorafgaande ontmantelingswerken werden geraamd op 41.718 euro.
En nu komt er dus nog de inrichting van de derde en vierde verdieping bij.
De ruwbouw en afwerking zal ca. 25.000 euro kosten, als men tenminste geen nieuwe “opportuniteiten ” of “zwakke plekken” ontdekt. De “inrichting los meubilair”: 137.573 euro.
Gelukkig krijgt het personeel daar niet alleen een “dakcafé” maar ook een rokerslokaal.
Stilaan maar zeker kunnen we stellen dat het “nieuwe” (dat is geen nieuw!) stadhuis uiteindelijk een half miljard BEF zal hebben gekost.